chein dehai é mant carguét a alum er goleu én Ilis d’en Officeu, a breparein en tan hac en ançans, en deur hac er gùin eid en Overèn, hac a secour en Diacr hac er Soudiacr doh en Autær.
Quênd en Abostol en Éscob e ra galhuein er-ré e hum bresantt eid er Soudiaconat, péré e zeli bout gusquét guet un Aub hac un Amitt é quis ur frog ar ou discoai, guet ur Manipul én ou dourn clei hac ur oleuèn én ou dourn diheu. En Éscob ou avertiss ag en obligationeu e yant de guemér, hac é spécial ag ér rô a uerhtæd e yant d’obér ; hac arlerh m’ou dès groeit ur pas ér-raug eit discoein é hagrèant er péh e brononce en Éscob én ou hanhue, ean e ra galhuein er-ré e zeli receu en Urh a Ziacr hac en Urh a Velêg. Nezè ind e stouy ol a blad durand ma vér é larèt Litanieu er Sænt, eit couviein en Ilis e zou én Nean, de hum joéntein guet en hani-zou ar en doar, eit goulèn guet Doué ma scùillou en tresor ag é hræceu é ineanneu er-ré e ya de receu en Urheu sacrét.
Eit rein en Urh a Soudiacr, en Éscob e bresantt d’er-ré er receu, er Halice guet er Blatinèn, eit merchein dehai é receuant er bouvoær de velæstrein en treu sacrét, hac é teliant hum zerhel perpet pur é presance en Eutru-Doué.
Arlerh ean e laqua en Amitt ar ou fèn é quis ur houif, eit merchein dehai é teliant bout marhue eid er béd ha gobér brizél d’é vodeu ha vanitéeu.
