— N’eo ket gwir !
— Eo. Seac’h eo. Iit da velet.
— Sada biskoaz. M’ eus douet e ranki beza mab-kaer d’in !
Met eun dra, evelkent, a jom ganez da
ober. War douribel uhel ar maner ez eus eur
c’hilhog aour. Araok beza pried d’am merc’h,
e rankez, hep skeul ebet, kerc’hat ar c’hilhog-ze
d’in.
O klevet kement-se, Perig a deuas da veza ankeniet evel na oa bet morse. Diesoc’h-diesa oa al labourou a roe d’ezan ar Roue.
Mont a reas da zellet ouz an douribel. Gwelet en doa anezi meur a wech, dija. Met n’en doa ket taolet spled da welet pegen uhel oa.
Mantret e chomas. An douribel a guze, evel pa lavarfen he fenn er c’houmoul. Beza he doa da vihana daou c’hant troatad huelder.
Evelkent, ne golle ket esperans. Kenta ’reas voe mond da gaout e varc’h evit goulen penaos en em gemer.
— Ac’hanta ? eme ar marc’h, penaos eo tremenet an traou evit al lenn ?
— O ! mat tre, eme Berig. Met eul labour all ’zo roet d’in hag a vo diesoc’h da ober.
