Diouz ar mintin, goude-ze, e kave ar yalc’had aour ne he gwele.
Mez ar paour keaz Saik a deuas da veza paouroc’h eget n’oa bet morse.
— Ah ! bah ! a lavare, ne dalv ket d’in en em c’hlac’hari. Emechans, gant labourat me a c’hello beva.
Klask a reas labour. Mez, siouas ! ne gavas tamm.
Ha kentoc’h eget kreuvi gand an naon, ez eas da eur choad, ’oa e-kichen kear, da glask lus pe eun dra bennak all da zibri.
Kaout a reas eur wezenn goloet a fiez.
Hag hen dibri eur fiezenn.
Kerkent, setu eus foultrenn korn o sevel war e benn.
Sell ! emezan, en eur lakeat e zorn varnan, setu ama eur c’hoari avad ! Debromp unan c’hoaz da welet. Hag eur c’horn o poulza d’ezan.
Neuze e troas da zont kuit. Mez e gerniel a luie er brankou gwez.
— Oh ! satordallik ! a lavaras. Brema oun lakeat brao ganti, avad. Petra ’rin-me, hiviziken ?
