En eur dont en ti, gant he baz, en eur jilgammat, war he brec’h ganti eur banerad meskl, goloet a vezin.
Arru e oan, Môn… eun tammig diwezat marteze… met an amzer a zo ker fall… (en eur sellout ouz ar vugale) Aze oac’h ivez, bugale ?
Ya ! tintin Soëz.
Azezit aman, Soëz, evid ober eun diskuiz.
Na pebez amzer !… Dichadennet krak eo an avel. Ne bad den er-maez… hag ar mor ’zo fuloret !! Hag e vefe an diaoul hag e bevar o redek, aze, hag o youc’hal, war an aod, ne vefe ket muioc’h a drouz gantan.
Hag ez eo êt an holl bigi er-maez !!
Petra ’servij d’it, Môn !… Er beure-man abred, e zo bet kelou, e oa eun taolad-meilhed, en dounvor, e-tre ar Jentilez hag an Dreoger, ha goût a rez kerkouls ha me, pa vez eur gwenneg bennak da c’hounit, ar besketaerien ne sellont ket ker berr-se, ha kentoch eget tremen, en em lakont aliës e riskl o buhez… ha neuze, an hini ne riskl netra, na koll na gounit ne ra.
An amzer a oa brao er beure-man koulskoude.
Brao an amzer !… Brao an amzer !… Ya, da welout… met me a ouie mat e vije bet deut abret da drenka, pe da gorboni… Pa doull ar c’houmoull d’ar sav-heol, e vezont o c’houIl glao, ha pa c’houez an tan er fornigell, evel er beure-man, e vez seblant avel, hag e teu an amzer peurvuia da ’n em dichadenna.
Fanch, al loman-aocher… koulskoude…