Anavezout a ràn, mignon lenner, diou dra
na ell qet ar re binvidic prena gant aour, hac
a ra ar binvidiguez, pe da viana, consolation
ar paour, pa voar o meritout ; an diou dra-se
eo istim hac affection an dud a-fêçon. O veza
bet c’hoant dìn da gaout ar fond precius-se,
e meus clasqet gant soign vras ar voyenou d’e
acquisita, hac e zon deut abenn da anavezout
e teu ar furnez da didenna an istim, mes penaus
na sufis qet e-unan evit concilia an
affection. Oumàn, herves ameus sonjet, n’en
em accord nemet d’ar vadelez, rac na garer
mad ha pell-amzer, nemet ar re so capabl d’e
renta ; hac evit beza capabl da garout, e zeo
ret beza mad. Calz e zeus da baria penaus un
den pehini n’en deus qet a vignonet, n’en deus
caret e-unan den ebet, ha ne zeus nep calon
capabl da respont d’e galon sec’h hac insansibl ;
rac na eller qet starda ho torn, pa na bresantit
nemet ur bis ; ha mar deo disec’het ar greffen,
ar vezen na royo qet a seau, ha n’en em stago
qet outi ; hac evit coli mad, eo ret indui an
daou bez.
