Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/125

i7 Huwrèr’ S.ant LAuatria. io5 lelie bout er baraouis! na brasset léhutnè en dès taou en ineaneu juste ha santel! . Bout e zou treu aralér bed péré e hroa d’emb ehué due-zemant, èl en amzèr ruste, er glâu , en ahuél hac en tam-peste. Pe sanlehet er boén e hroant d’oh, trugairèquett Doué , dré xna permette quement-cé eit dégasse chonge d’oh é oh él léh ag hou tivroemant, ha non-pas én hou cùir bro. Souffret guet patiantaet en diaezemanteu-zé, ha laret doh-oh hou S’hunan : mar dès quement de souffrein ér bed-men , petra ne souffrou, aUas! èr bed aral er ré dannet? Er seitécvèd dé a vis Huavrir. - SANT LAÜMÉR, Abad. Ea Sant-men, péhani e vihué è amzér er Roué Clotair, e pé quer peur a vadeu er bed , ma oé bet é octupation quetan, én è youancquis, goarne devèd è dad av er maezeu, toste d’er guér a Chartre; maes pihuiq bras e oé a vertuyeu. Quen devot e od, m’hum laqué, durant ma peerré é zevèd •én dro dehou, de bedein Doiié guet grèd1, pé de gonsiderein en nean, èn ur gontamplein en eurustèd a^béhani é jouisse er Saent èr Baraouis. Ean e gâré quement er mortefication , ma yuné liès ; ha quer carantéus e oé, ma rè bamdé lo^ag é vihuance d’er beurerion. E guêrènt, souéhet doh er gùèlet quer charitable, hac én ur remerquein én-ou un devotion* quer bras, e chongeas è oé choèget guet Douè eit nn dra-» benac brassoh eit nen dè goarne en devèd. Guet er chonge-* cè, ind el laquas èr scol è ty ùr bèlég abil ha vertuus, pé^ hanl en doé hilleih a garanté eit-ou ,, hac e gueméras nr* sourci particuliér aveit en instrugein. Laumèr, conduyet dré ur maestre quer mad, e avan^as quement è vertu hac èsiance, ma véritas bout sèuet d’en urh a Yélêg. Quênt pèl goudè, ean hum dennas èn urhoèd Jiras èr Perche, è péh lèh é sâuas ul logellicg è pèhani è vihuè,avel-un dEl. Ur vanden lairrôn , péré endoè custum d^humden-» nein ér hoêd-cé aveithum guhe, er hava shac humarreitas) de gonze doh-t-ou, hac avel ma pligé é gonzeu dchai, ind e zé mar-a-huéh d’er hayouet avcit devise guet-ou. Er Sant io6 Saht