Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/132

Euch^R; 2Ù ttu&réihL i ol fines*eü, é ol ardeu aveit er holle é !i]prid erPrinaÉ-Tud liemb couciauce e iaras de Chariea-Mariei eni eu do6 conset inemb debou. Ea istime bras eu doé greeit bèta.ñéaé er Erince-sé ag en Escob santeb-ineny ne viras quet dok-n t-ou ag en divroein. , Er Sant, péhani nen doé quet brassoh desir eit bihueia dishanâuetba dispmet, kum rantas guet |oé éi léb ag é 11-vroemant, péhani e oé Cologne; mses é vertu e hroas imbèr en banâouet inou, ha rfcc-cé é oé bet respettet hac inouret guet en ol. - . ’ Hum laquat e ras é ahaty sant Tr6n , é péhani é vibnaa» occupet aquerh guet ea treu ag en ncan durant huèh ylak Inoué vennas en Eutru Doué recompancein i servitour fidei, doh er galhuein ag é livroemant dè zemeurance éternei eii ineaneu eurus, dré ur marhue santel, er biai seih cand trir ha-deu-uiguénd« . BÉFLEXIQy. Er figur ag er bed-mea e dremeine. Er bonaeu-men e broas de sant Eucbéf quittat er bed eit conduie ur vuhé de-voUoh ba parfaettoh. Na caerret méditation e ellér gobiér ar er honseu-ment Guet a réfleaioneu e ellér cavouet é conseu quer bèr! Erfignr, de larèt-é nen dé er bed meit ur squéd, péhani e basse èn ur momand. Erfigur ag er bed-men, pébani nen dé meit misérieu ha vinceu. Erfigur ag er bed-rken e dremôine t perac enta staguein hur hak>n doh-t-ou? Er fecm ag er bed-men e zou treméinet eit hiüeih a dud ag hun ha~ nbuedigueah; tremcine e rei èl-cé aveit omb ni-memb. Quit-tamb ean a galon, quênt m’hur huittei-ean én efièd. Eile tUfiexion* Sant Euchér, quen divlam dirac Doué, e zou bet accuset é gueu ha cassetér maezagé vro. Cavet en dès éa é zivroemant é repos hac é hloèr. Caer en dès er bed perséeutein er Seent , er persécutioneu e hroa inour de-* hai hac e greSque ou mérit. En.nemb e hanâue hac e houér mad é reUgion ne gollou quet courage ha nlhum abandonnon quet d’en drisledigueah a gaus d’er boén pè d’en afflktionett e arribue guet-ou. Jugeamb ag en drdugi e arrihue guet-ti-emb ér bèd-men, èl ma jugebemb a nehou én aev ag er raar-bue. Ne glasquamb quet pêllat dob er boén;, doh er gfoéz e ra Doué d’emb. Poéniamb hemb quin eit gobér un usage mad a nehi. Er groéz e zou perpet «r hùen a vubé aveit er Grechénion. . Üi