Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/145

a6 Uuavrér. Saht Porphyre. ia5 net inou puemb plai ér pratique ag en ol vertuyeu, é has , dré bermission é Supérior, de visitein el léhieu santel a Jerusalem, ha goudé ean hum voutas én ur hroh étal er Jourdaen. È1 ma oé deit de vout forh goane, dré gah a glin-huédeu en doé bet, é oé bet obiiget, puemb plai arlerh, de gùittat a inou, ha d hobér hum gasse de Jerusalem. Ne van-que quet nehou a visitein bamdé el léhieu santel é harpe ur vah. Un dén youancq, hanhuet Marc, péhani en doé ur ga-ranté vras doh t-ou, ha péhani en dès scrihuet é vuhé, hum offras dehou un dé eit er secour de guérhet; maes er Sanl er refusas, én ul larèt penaus ne zeiié quet ur péhour èl d’ou , péhani e oé deit d’el léh-cé guet en espérance ag en dout er pardon ag é béhedeu dré er benigen, quemér ur soulagemant èl hennéh. Un nebedicg amzér goudé, en dén youancq-cé , souéhct doh er gùéletguelleit, ha memb dispos, e houlennas guet-ou penaus é oé deit quer bean-cé de vout yah. En dé aral, emé er Sant, èl ma oé goaheit d’eign, m’hum stleigeas guet ul lod vad a boén bet er manné Calvar eit em bout er gonsolation de Yerhuel él léh m’en dé marhue hur Salvér beniguet. Semblet e oèn inou, ha durant nva oèn vagannet é sebianté d’eign guélet Jesus-Chrouist èr groéz, péhani e gommandé d’el lair-mad donnet d’em seuel. Goudé m’en doé me sâuet, ean e laras d’eign monnet de gavouet me Salvèr; me yas, hac a pe oèn arrihue guet-ou, ean e zisquennas ag er groéz hac e laras d’eign : Queméret er hoêdrmcn ha goamet~ ean. Me sammas er groéz ar men discoai hac hé douguas un herradicg. Ér momand-cé memb, m’hum gavas divagannet, hac a houdé é on quer yah èl biscoah. Er Palriarche a Jerusalem, èl ma hanâué è vertu, er groas, én drespet dehou, Bélêg d’en ouaid a zeu uiguénd vlai, hac e ras dehou er gargue de hoarne gùir Groéz hur Salvér. Deuslou m’en doé changet a stad , nechangeas quet neoah é he^on de vihuein. 01 é vagadur e oé un lamicg bara e zaibré guet un nebedicg lezeu; ha, dré ma oé goane é ga-lon, ean e gaigé ur bannicg gùin guet-é zeur. D’en déieu sul ba gouil, ean e gueméré yvle ha fourmage, hac e zaibrè de greis-dé en dèieu-cé, é léh ma horié cuh-he^ul en déieu aral aveit quemér é brèd. Doh er règle-zé en en dès dalhet abad é vuhé. ’ edbyGc % le