« Aotrou person ! person mat ! petra a rin eta pa zeuio ar merc’hed yaouank da blanta spilhou d’in em zreid ? »
« Chom peoc’h ! »
« Ne vezin ket gouest da c’houzañv kement-se ! »
« Ne viot ket gouest ! Gouest a-walc’h oc’h bet da laerez koulskoude ! »
« Ne vezin ket gouest ! »
« Gouest pe get, ne ran van ! Eur wech-all e viot furoc’h hag e lezot va friko ganin ! »
« Ne vezin ket gouest ! »
« Petra ? C’hoant laerez a zo en da gorf c’hoaz ! »
« N’eus ket, aotrou person ! N’eo ket an dra-ze eo em boa c’hoant da lavarout. »
« Petra eta ? »
« Ne vezin ket gouest gant ar goulou hag ar spilhou ! »
« Ne viot ket gouest ! Gwaz a ze evidoc’h ! »
« O ! aotron person ! ivez eta ! »
« Ta ta ta ! ta ra ta ta ! peoc’h ! »
« Aotrou person ! »
« Ha fenoz, gwelc’hit ho taouarn, hag ho penn, hag ho treid. It da droc’ha ho paro, ha goulennit digant ar perukenner hag hen en deus re-all hiroc’h da staga ouz ho chiñk (groñch). »
« Aotrou person ! »
« Dalit. Setu amañ pemp gwenneg, ha kit buan ! Kenavezo warc’hoaz ! »
« Aotrou person ! »
« Ken’ arc’hoaz-vintin, rik da bemp eur !… »
Hag an aotrou person d’e gador-gofez e-lec’h ma ’z eus eun nebeudig tud o c’hortoz anezañ. Ar c’hloc’her a chom ivez da c’hedal.
Deuet an aotrou person en-dro, Bertele a lavar d’ezañ ne ray ket ar sant antronoz.
« A reot avat ! »
« Aotrou person ! »
« Aotrou person ! kement ha ma karot ! Ober a reot ar sant warc’hoaz, pe c’houi a vezo mat ar stal ganeoc’h, pe c’houi ne vezo ket ! »
« Aotrou person ! »
« D’ar gêr, d’ar gêr ! ha founnus ! »
