« Eur peulvan bras a zo er c’hoad aze. Klask a ra va maro hag hini va c’heniterv. Laza anezañ a ranki. »
Ha Ledan d’ar c’hoad da glask ar peulvan.
« Fou ! fad ! fec’h ! ec’h ! » eme hemañ. « Me a glev c’houez ar breizad. »
« Ra varvi ! peulvan drouk a zo ac’hanout ! »
« Alo ! marmouz ! bez didrouz da c’hortoz ma vezo malet da eskern ! »
« Stourmomp da welout. »
« Pa fell d’it. Petra a gavez ar gwella : stourm a nerz-korf war houarn ruz, pe a daoliou-koñtell war c’heot glas ? »
« A nerz-korf war houarn ruz. »
Hag int da c’houren avat ! Ledan, ’benn ar fin, a bouez kement war ziouskoaz ar peulvan, ma ya treid hemañ en douar, a-dreuz eur frailh a zo en houarn. Bunta a ra c’hoaz ha, betek bandenn e vragou, emañ ar peulvan en douar. Eur gwask adarre, hag emañ betek e c’houzoug.
« Eun tamm douar war da benn bremañ, peulvan ! »
« Trec’het oun, gwir eo. Lez va buhez ganin, ha va zeñzor a zo d’it. »
« Ro anezañ d’in dioustu, laer a zo ac’hanout ! »
« Kleze ar sklerijenn az pezo ivez. »
« Pelec’h emañ ? »
« Aze, e-tal ar wezenn. »
« Ha penaos e ouezin eo mat ? »
« Setu du-ze eur penngos dero seiz kant vloaz. Sko warnañ hag e daou damm e vezo rannet. »
« Gwasa penngos divalo a zo er c’hoad-mañ eo da benn-te ! Dal ! »
Ha penn ar peulvan a zo faoutet.
« Pebez taol ! » eme ar penn. « Ma ’z afen en-dro war va c’horf ne zeufe den a-benn ac’hanoun ken ! »
« Evit ar pez ac’h eus graet en da vuhez, ne dalv ket ar boan ! »
Ha Ledan da di eontr Koantig, ar penn maro gantañ.
« An drederenn eus va merc’h ac’h eus gounezet, » eme an eontr.
Ha Ledan da gambr Koantig ha konta an abadenn d’ezi. Goude, e laka hi spilhou ar c’housked d’ezañ etre e zaoulagad adarre, ha pa zihun antronoz :
« Eur peulvan ac’h eus da laza hirio c’hoaz. »
Hag heñ d’ar c’hoad.
