Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
226
KONCHENNOU
Buan-buan e kerzent ha bec’h am boa o vont d’o heul. An dud-all a oa chomet war hon lerc’h, ha ne oa ken nemedoun. Hag ar pevar den o trei war-du ennoun :
« Alo, gagn goz ! dont a ri c’hoaz ? »
« Piou oc’h ? »
« Pevar diaoul, kig hag eskern. Hag an den-mañ a zo d’eomp. »
« Perak ? »
« O tiwall deñved e veze. »
« Gouzout a ran. »
« Met an deñved-se ne oant ket d’ezañ. O gwerza a rae koulskoude, ha mirout an arc’hant. Ha setu perak e teu ganeomp d’an ifern, rak kofes e bec’hed n’en deus ket graet morse. »
Hag eun toull a zigor ; an arched a gouez ennañ : c’houez ar c’hig suilhet a glevan. Skrijal a ran, gwennaat a ra va bleo… Hag ac’han d’ar varn ne varvin ket, siouaz !
Ar Bobl,
ebrel, mae 1906
