Eur sutadenn, ha setu ledet war an daol eun doal kaer-dispar.
« C’houitell, ra vezo kig ouz ar ber ha gwin koz, ha mat, war va zaol. »
Kig ha gwin a zo diouz an druilh. Da c’houde e teu c’hoaz : bara, holen, pebr, saladenn, eol ha gwinegr, sukr, kafe, patatez fritet, avalou poaz, per, kouignou a bep seurt.
« Ho ! ho ! » eme Yann, « n’em eus ket ezomm da glevout va flanedenn bremañ. Roit va c’houitell d’in en-dro. Pinvidik a-walc’h e vezin bremañ gantañ pa ouzon penaos ober. »
« A-raok e oa d’it beza gouezet ! D’in-me eo ! »
« Roit anezañ d’in, pe me ho lazo, memes tra evel eul leue. »
« Chom sioul, filhor, ha kae gant da hent. »
« Va c’houitell d’in ! » eme Yann o skrougnal.
« Eun abadennig a-raok, paotr. »
C’houeza a ra ar sorserez er c’houitell hag e rank Yann bale dillo kuit.
Kenta a gavas Yann war e hent a voe eul laer-all.
« Ar yalc’h pe ar vuhez, » eme hemañ.
« Ar yalc’h pe ar vuhez, » eme Yann ivez. « Ma ’z eus eul laer ac’hanout, me n’oun ket fall kennebeut d’ober ar vicher-ze. Ne ran seurt-all abaoe va femzek vloaz. »
« Abret e krogjout ganti neuze, kenderv. »
« Ha te ? »
« Pevar miz ’zo. »
« Deomp kevret. »
« Memes tra. »
« Boutin e vezo, evel just, kement tra etrezomp. Pa vezo eun dra bennak da c’hoari e vezimp rampo atao. »
« Hep ober kazeg nep tro, me ’laka. »
« Pa c’hellimp, ne c’houitimp ket. »
« Graet ar marc’had. »
Mont a reont eur pennadig ac’hano. »
« Alo ! » eme Yann, « setu an taol kenta dioustu. Ne welez ket eur pesketaer koz o tont war-du ennomp ? Greomp e stal d’ezañ. »
Pa ’z eo en em gavet en o c’hichen : « Ar yalc’h pe ar vuhez, » emezo.
« Gedit eun tammig, mar plij, » a respont ar pesketaer.
Tenna a ra e chik eus e c’henou hag en laka e ourl e
