Ha brevi a ra ar maen-kreiz en oaled, o lakaat e-giz-se e wreg da c’houlenn ha kollet eo e benn gantañ. Heñ avat a sko bepred, a ziskolp tammou ken ez a e vailh (morzol) diouz e zorn en eun toull. Eno e kav an alc’houez hag ar bizou.
Lakaat a ra ar bizou en e zorn ha gervel e wreg.
« Petra a zo ? » eme Annaig.
« Deuit da welout. »
Hag hi mont.
« Met pelec’h emaoc’h eta ? » emezi.
« Sellit ouzin. »
« Kaer am eus sellout, ne welan nemet ar maen-oaled faoutet. »
Hag heñ a ra eur c’hrogad c’hoarzin hag a c’halv e vugale :
« Laouig ! Annaig, Yannig ! Mari-Janig ! » (Egile ar galonig, ne oa ket gwall-vras c’hoaz.)
Diredek a reont, hag e lavaront :
« Tad, tad, pelec’h emaoc’h ’ta ? »
« Klaskit, ac’hanoun ! Koukouk ! »
A-benn eur pennad e tenn e vizou, hag heñ :
« Ac’hañ ! n’oc’h ket gouest da gavout ac’hanoun ! »
Hag e c’hoarz eun abadenn hag e dud ivez.
…Noz eo anezi. Deuet eo ar mare da vont da Doull ar Gornandoned.
Toull ar Gornandoned a oa en tu-all da Bontig-ar-Wern dindan an hent a gas da Gasteliin. Da vont ennañ avat e oa dao mont d’ober tro an Dreverz pe dro Rubuskuñv.
Buan a-walc’h e tigouez Laou. An avel a c’houitell en Toull. Ken du hag en eur sac’h eo. Laou ne wel ket eur banne. Ken e teu aon d’ezañ. Petra emañ o klask en Toull-se ? Eun teñzor. Ha n’eo ket sot mont da glask eun teñzor e-lec’h ma n’eus bet kristen ebet morse ? Ha neuze da biou eo an teñzor-se ? Da laeron emichañs. Ha ma kouez al laeron war e chouk ? Echu gantañ…
Hag e teu war e giz. Evelato a-benn eur c’hrapadig, e ra Laou teir pe beder gammed e-barz. Ne glev seurt. Kement-all c’hoaz. Seurt ebet bepred. Kement-all adarre. E-giz trouz eskell a zo e krec’h an toull, stok ouz ar volz. Eur mell labous a ra eur pez taol d’ezañ e-kreiz e dal, ken a wel n’ouzon dare pet mil steredenn ha tregont.
Hag heñ war e giz. Raktal, setu eur bern kaouenned, gant eur vandenn askilli-kroc’hen (logod-dall), en dro d’ezañ,
