D’al lun an eil a Wengolo. — N’hon deuz ket da glemm ar beure-man diwar doare ar mor. Gellout a reomp holl en em gavout er chapel ’benn 8 h. : eur zervij a ganer neuze ’vit an anaon ha, dreist-holl, evit ar belerined a zo digoueet d’ê, aboue ugent ’la zo, mervel war vor pe en Douar-Santel. N’euz ket savet a varc’h-kaon evit al libera. Mes achu gantan e oferen, ec’h a an Tad Bailly da lost ar vatimant hag e chom eno epad kan al libera, troet ’trezek ar mor ’vel ’trezek eur vered : kement hini a deu da vervel war al listri a ve taulet o c’horfo er mor.
D’ean eta e ro an Tad dour binniget ha moged ezanz evit e vinnigan ha, goude, en em denn, o lezel pep-hini ac’hanomp da ziskenn ennan e-unan ha da zonjal e c’hallfe marteze e gorf paour bean moret e læc’h bean douaret. Goude holl, forz ’zo pelæc’h ec’h ey hon c’horf da c’hortoz adkrigi da vevan, de ar varn divezan, betek mac’h ey hon ine dirag an Autro Doue ?
’N eur vont, n’hon deuz ket ken kalz aoun da vervel war vor, rag, an de war-lerc’h arc’hoaz, e tleomp bean en Jaffa.
