Pajenn:Le Coat - Ar Bibl Santel, 1897.djvu/243

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet
RUTH, 1.

douez an danserezed pere a gemerjont ; goude, ez ejont kwit hag he tistrojont en ho heritach ; adsevel a rejont keariou, hag he chomjont ennhei.

24 Er memeuz amzer, bugale Israel a ieaz ac’hane, pep hini d’he bobl ha d’he famil ; mont a rejont kwit pep hini d’he heritach.

25 En deiziou ze ne oa roue ebet en Israel, mes pep hini a rea ar pez a gave eün dirag he zaoulagad.


————


LEVR RUTH.


1 C’HOARVEZOUT a reaz, en deiziou renadurez ar varnerien, ma oe eur gernes er vro, hag eun den a Vethlehem Juda a ieaz da choum en meaziou Moab, hen, he vreg, hag he zaou vab. 2 Hano an den ze a oa Elimelek, hag hano he vreg Naomi, hag hanoiou he zaou vab Maklon ha Kiljon ; Efrasianed e oant, a Vethlehem Juda, hag e teujont en meaziou Moab, hag e choumjont eno. 3 Hag, Elimelek, pried Naomi, a varvaz, hag hi a choumaz gant he daou vab. 4 Ar re ma a zimezaz da c’hragez Moabited, a bere unan a oa hanvet Orpa, hag eben Ruth ; hag e choumjont eno vardro dek vloaz. 5 Neuze, Maklon ha Kiljon o veza maro ive, ar vreg ma a choumaze he unan, privet euz he daou vab hag euz he fried. 6 Neuze e savaz gant he merc’hed-kaer, evit distrei euz meaziou Moab ; rag anavezet e doa penaoz Hen doa an Aotrou gwelet he bobl, en eur rei dezhan bara. 7 Mont a reaz eta kwit euz al leac’h ma choume, hag he diou verc’h-kaer ganthi ; hag en em lekejont en hent evit distrei da vro Juda. 8 Ha Naomi a lavaraz d’he diou verc’h-kaer : It, distroit pep hini ac’hanoc’h da di he mam. An Aotrou a vezo trugarezuz en ho kenver, evel ma oc’h euz groet d’ar re pere a zo maro, ha d’in me ! 9 Ra raio an Aotrou deoc’h kaout diskwiz pep hini ac’hanoc’h en ti eur pried ! Hag e pokaz dezhei. Mes int a savaz ho mouez hag a welaz, hag e leverjont dezhi : 10 Ni a zistroio ganez var zu da bobl. 11 Mes Naomi a respountaz : Distroit, va merc’hed ; perag e teufac’h-hu ganen-me ? Beza em euz c’hoaz em bruched mibien pere helfe dont da veza hoc’h ezac’h ? 12 Distroit, va merc’hed, it. Re oajet oun evit ad-dimezi ; ha pa lavarfen : Esperans em euz ; ha pa vefen en noz ma zoken gant eur pried, ha pa c’hanfen mibien, 13 gortoz a rafeac’h-hu bete ma vefent bras ? Choum a rafeac’h-hu a du hep ad-dimezi ? Nan, va merc’hed ; rag me a zo en brasoc’h c’hwervder evidoc’h, abalamour ma eo dorn an Aotrou pouezet varnoun. 14 Neuze e savchont ho mouez hag e weljont c’hoaz. Hag Orpa a bokaz d’he mam-gaer ; mes Ruth en em begaz outhi. 15 Neuze Naomi a lavaraz : Setu, da c’hoar-gaer a zo eet var zu he fobl ha var zu he doueou ; distro varlerc’h da c’hoar-gaer. 16 Mes Ruth a respountaz : Na wask ket ac’hanoun d’az lezel, evit pellaat ouzit ; rag el leac’h ma zi me a ielo, hag el leac’h ma choumi me a choumo ; da bobl a vezo ma fobl, ha da Zoue a vezo ma Doue ; 17 el leac’h ma varvi me a varvo, hag e vezin beziet eno. Ra raio an Aotrou d’in hervez ar ruster vrasa, mar deu tra all ebet nemert ar maro d’am lemel diganez ! 18 Naomi, o welet e oa resolvet da vont ganthi, a baouezaz da gomz outhi a gement se. 19 Hag e valejont ho diou bete ma en em gavchont en Bethlehem. Hag evel ma ez eent en Bethlehem, an holl gear a oe mantret abalamour dezhei, hag ar gragez a lavare : 20 N’eo ket Naomi ? Hag hi a respountaz dezhei : N’am galvet ket Naomi, ma galvet Mara ; rag an Holl-C’halloudek Hen deuz ma leuniet a c’hwervder. 21 Eat e oan kwit el leunder, hag an Aotrou am distro goullo. Perag em galvfeac’h-me Naomi, pa Hen deuz an Aotrou ma diskaret, ha ma Hen deuz an Holl-C’halloudek ma glac’haret ? 22 Evel se eo e tistroaz Naomi gant Ruth, ar Voabitez, he merc’h-kaer, pehini a oa deuet euz veaziou Moab. Hag ez ejont en Bethlehem, en amzer ar vederez heiz.


233