Galvet Hen deuz eun asamble em enep,
Evit lakaat a dammou va zud iaouank dibabet.
An Aotrou Hen deuz gwasket er presouar ar werc’hez, merc’h Juda !
16 Abalamour da gement se eo he welan, ha ma teuz ma lagad, ma lagad en dour ;
Rag an dic’hlac’harer a zic’hlac’hare va ine a zo en em beleet ouzin ;
Va bugale a zo er glac’har, abalamour ma eo bet an enebour ar c’hrenva.
17 Sion a asten he daouarn,
Ha den na zic’hlac’har anezhi ;
An Aotrou Hen deuz gourc’hemennet da enebourien Jakob he droia a bep tu.
Jerusalem a zo deuet en ho zouez evel eun objet a eûz.
18 An Aotrou a zo just ;
Rag dizent oun bet d’he gomz.
Poblou, selaouet holl, me ho ped, ha sellit euz va glac’har.
Va gwerc’hezed ha va zud iaouank a zo eet en esklavach.
19 Galvet em euz va minioned, mes troumplet ho deuz ac’hanoun.
Va sakrifierien ha va re goz a zo marvet en kear,
Pa glaskent boued
Da veoat ho buez.
20 Sell, o Aotrou ! rag me a zo en dristidigez : va entraliou a verv,
Va c’haloun a zo trubuliet em c’hreiz,
Rag gwal dizent oun bet.
En diaveaz, ar c’hleze a ra he zistrujou ; en diabarz, eo ar maro !
21 Klevet a reont ac’hanoun hoc’h huanadi ; ha den n’am c’har.
Va holl enebourien ho deuz anavezet va gwal-eur ;
En em laouenai a reont euz ma Hec’h euz groet anezhan.
Lakaat a ri an deiz Hec’h euz diskleriet da zont, hag he vefont henvel ouzin me.
22 Ra zeuo ho holl droug dirazout,
Ha gra dezhei evel ma Hec’h euz groet d’in,
Abalamour d’am holl bec’hejou ;
Rag va huanadennou a zo en niver bras, ha va c’haloun a zo dinerz.
2 PENAOZ Hen deuz an Aotrou, en he goler, goloet gant eur goabren merc’h Sion ?
Taolet Hen deuz euz an envou var an douar gloar Israel,
Hag en deiz euz he goler
N’Hen deuz ket bet sonch euz a skabel he dreid !
2 An Aotrou Hen deuz distrujet didruez holl choumajou Jakob ;
Glac’haret Hen deuz, en he fulor, nerzou merc’h Juda ;
Ho zaolet Hen deuz d’an douar,
Profanet Hen deuz ar rouantelez hag he chefou.
3 En tân he goler, hen deuz bruzunet holl nerz Israel ;
Tennet hen deuz he du deou dirag he enebourien ;
Elumet Hen deuz en Jakob evel eun tân flam,
Pehini en em guzum a bep tu.
4 Stiniet Hen deuz he warek evel eun enebour ;
He du deou a zo en em dalc’het evel hini eun enebour ;
Lazet Hen deuz kement a oa deread d’al lagad ;
Var danten merc’h Sion, Hen deuz skuliet he goler evel eun tân.
5 An Aotrou a zo bet evel eun enebour,
Distrujet Hen deuz Israel, distrujet Hen deuz he holl balezou,
Distrujet he holl grenvou,
Kresket en ti verc’h Juda an huanadou hag ar c’hlemmou.
6 Distrujet Hen deuz he glos evel eur jardin ;
Distrujet Hen deuz lec’h he asamble.
An Aotrou Hen deuz groet ankroez, en Sion, ar gwel solanel hag ar sabbat ;
Hag en erez he goler, Hen deuz taolet kwit ar roue hag ar sakrifier.
7 An Aotrou Hen deuz kaseet he aoter, taolet kwit he santuar ;
Lakeat mogeriou he balezou en daouarn an enebour ;
Losket he deuz ho c’hriaden en ti an Aotrou,
Evel en eun deiz gwel.
8 An Aotrou Hen doa c’hoanteet distruja moger merc’h Sion,
Stiniet Hen deuz ar gorden, ha n’euz ket lamet he zorn evit paouez da zistruja ;
Lakeat Hen deuz en kanvou an harz hag ar voger ;
An eil hag egile a zinerz glac’haret.
9 He doriou a zo douneet en douar ;
Distrujet ha torret Hen deuz ho barennou.
Pajenn:Le Coat - Ar Bibl Santel, 1897.djvu/717
N'eo ket bet adlennet ar bajenn-mañ
KLEMMOU JEREMI, 2.
709
