Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/136

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

ha losqnet dré en lan ag er garanié divin, e rnntas hé inenn de Zouc ér blai 1297. ^ Ke#lexl©n. Er Beliourés vras-men e Imm gonvertissas é hiiélet corv niarhue en den rnnleurus guet péliani en lii doé péhet. En dén-zé e varliuas én ur ficgôn iniseraLli', luige chervigea$d’occasion de gonversioñ er verh-men, marcé cablussoh eit-ou. Adoramh segrèdeu er brovidance divin. Pihue e eilehé comprenein jugcmanteu en Eutru-Doué? Peguement é trcmei-nant-ind nerh hursperèd! Pet acciclant triste , pet goal recontre e za bamdé d’hun dougue ha dMiun pressein d’Iium gonvertisseïn 1 maes gued a dtid e zou boar doh graece Doué! , Eil Re/Iexion. En nombre Itag en énormitc a Imr péliedeu e zelie hun scontein, mies non pas hun lurel én désespoêr, N’en dé, aveit la-qual er béherion de guemér conliance éaccorde en Eutru-Doué é faveu-rieu lirassan d’er gùir héuitandèd? Er Bénitandès eurus a Gortone e zou un example caér hag un tesloui bras a guement-cé. Distrohamb doh Doué èl-d’hi dré ur gonversion sincèr lia courajus, ha ni è receuou er niemb doustèr liager memb avantageu ag ur giiir gonversïon. ït ïnrire TTmnr ii EN DltlVÈn DÊ AD-M UÊGüÊSD A VIS ÏIDAVKÉB. SANT SÉRÉN (JARDRINOUR), MARTIR. Er Sant-men, guenédicqager Grèce, e renonciasdezanné, d’èamièd lia de vro, aveit monnet de chervigein Douè ér retraed, de laret-è, aveit bihuein én exelciccu agen oraeson hag ag er henigen. Ean e zas d’hobér é zemeurance èr guér a Sirmium, é Pannoni, hanhuet bermen Ho ngri: énou è prenas ur jardrm, liag ean-memb el kibourc: er frèh hag el lezeu ug é jardrin e fournissé d'è vihttance. Ér hommancematu a ber-secution en ampeleur Diocletian, Sèrén e guhas, guet eune a vout arres-tei; maes un herrad goudé,ean e relornas d’é jardrin liag e hum Iaquas de labourutèl aguént. Un dé maoè occupetgueté labour ordinér, ean ehuè-las undame guet dihue vcrh youancqé antrèein én é jardriné sigur balé. Sérèn e laras dehi: < Petra e glasquet-hui, Madame? Er jardrin-mcn, e rescondas-hi, e hlige bras d’eign, ha mar, permettet, me garelié gobér ur valé abarh. » —>« llr voès a hou condilion, e laras er Sant, ne zelle quet balé d'en lermein-men ag en dé: creisté-è, ha hui e zéliehé bout bermen én liou ty. N'en dé queteit balè hemb-quin é oh deit amen: liut e huès ur rseson benac aral: n’en don quet er pèh e chonget: credet-mé, sortiet bian, ha goarnet en honestis e jauge d.oh en dud; ag er sorle guei-n-oh, * , Ér voès-zé, goleit a vèh hag a gonlusion, e sortias ag er jardrin : fu-riete oéi non pasrac ma oè bet laqueii ér maez, maes rac nhi doé quet guellel coutaniein hé desirieu criminei: hi e remerquas assès penaus Sérén en doè divinet jnste hé fal intantion. Er Vadame-zé, aveit hum vangein, e scrihuas d‘bé frièd. pèhani e oé officér é goardeu en ampe-teur Maximian, hag e iaras deliou penaus un dén, hanhuet Sérèn,en doe hi goal-drettet hag attaquet hé inour, Hé frièd e yas quentéhde gavouèt en Ampeleur,. èn ur houlenne justice aveit é inour outraget. t Prince, » emé-ean,.durand ma tremeinamb amen hun buhé é chervige hou ma- r[ > jest