Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/144

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

4 26 itunÉ ER SJENT* ma cresqyé én oaid, sel-mui écresqué ehué ér.furnéshag èn devotion! Goudé marhue hé zad ha hé mam, peïiaus-benac ma oé hoah youaneq-fiam , Marline e zïstrihuas en darne muyana hé danné d’er beureriont hag e dremeiné he amzér, retiret cn hé zy, ér beden hag én oraeson, Fie sortié a hé retratd nameit eit pratiquein oevren a viséricorde é quevér hé nessan ; eit visilein en dud clan , consoleih er ré affliget hag ou soulagein a guement ma ellé. En amzér ag er bersecution, er juge a Rome e gleuas laret è oé crc-chénés, hag e gassas d’hi avertissein d'hum bresantein dirae*t-ou aveit ranieïn rseson a hé religion. Er Santés e ellé télie; mses laen a gonfiance é Doué ha gredus de seùil-lein hé goéd aveit 3ésus-Chrouist, ne zôugeas quet monnet queniéh de gavouét ér jugc, péhani a gommance e assscas hi gounie dré caêr ha hi dougue d’adorein douéèd er ranteleah; maes er verh Santel-men e res-condas dehou é adoré Jésus-Chrouist heml)-quin , Crouéour en nean hag en doar, ha n’hi déhé jamaes sacrefietd’é idolèd. Er juge é hùélét n^ellé quel donnet de bèn a nehi, e ordi énas hi hondnie de dample en doué Apollon aveit en adorein, én'ul laret dehi, mar refusé er gobér ne oé na-meit er marhue de horlos aveit-hi. Martine, pe remerquas tample er faus doué ApoIIon, e laras, én ur sehuel hé deuiegad trema en nean t < Me Salvér ha men Doué, hui péhani > en dès groeit en ol treu a nilra hag e elleou rantein é nilra a pe blige > guet-n-oh, cheleuet, mé hou suplie, peden en indignan a hou servi- > ïourésèd; reit de hùélet d'er boble-men penaus é ma hui hemb-quin > e vérite hun ol respecl ha hun ol adorationeu. > N’hi doé quet achi-hiiet madhé honzeu, ape gouéhas urhostéag eniample. En tyrand, nezé, bemb considération erbet eit ur vcrh youancq quen tinér ba quen déli-cat, e ordrénas, dré golér, hi babaltat ha dispenne hé face guet ur grible hoarne. Durand en tourmant horrible-zc, er Santése drugairéqmi Jésus-Chrouist ag er hraece e ré dehi de souffrein aveit ê hloer, ha Jesus-Chrouist hihonsolas dré en assurance e rasdehi en hi déhé trïomflet ag en ol tourmanteu. Lod ag er vourreâueion, touchet é hùélet hé fatiantset admlrable hag ur burhud quer bras, ha scherei dré ur sclmrdér surnalurel, e hum dau-las doh lid zreid, én ur zisckertein é oent crechdnion, ha hi fedas de hou-lenne ha d*obtenein eit-hai guet Doué en domezon a bersevérance. • Qnement-cé e ras d'en tyrand antréein muyoh-mui é coler doh er Sanlés, ha gohér e ras hï zourmantein a nehupguet ur grueldaet hemb par. Scùéh ha méhusanlin doh huin hùeletféahet guet ur verh youancq, ean lii hondannas de vout dibennel. Èl-cé-é é lias er Santés-men de re-recêu én nean en ihue gouron a Hùérhiés hag a Varlirés e oé prêparet dehi, ' - Er Vartirés-men e zou bet a viscoali inouret én ur fiepon spécial ér guér a Rome : ur chapelle e oé bet sùuet ar hé bé, hag er fidelèd e yé liés d'hi visitein guet devotion, Ér blai- 165-i, e oé bet cavet corv er San-!es, ranfermet én ur vouistre vras, laqueitar ur mein hlr ha muret ag en eu du. Er pèn e oé a costé én ur bilig couivre, péhani e oé ol madgret ha lianlér criguet. Dré en titreu e oé bet cavet scrihuet ar un diren ptom, é oé bet hanahuet er horv eit bani samés Marline, dibennet a ba-lamor d'er Fé. Quement-cé e gresïjuas en devotion é quevér er Santés,