é oé beLdlguéoret é vé, l»a cavet oé bet er papcr-zé abéh édan é bèn, liag er scritur e oé quer fresque èl pe vébé bet scrihuet neu-flam: con-servein é rér hoab er papér-zé avel un dra précius. Er Prince sanjtel-men e oé ehué laen a zoustér aveit en ol, ha lsen a druhé aveit er beurerion. Ean e oé ou zad, hag ou chervige e ré gnet on huniitiié admirabïe : a" pe oé represantet dehou é revalé ét-cé é ranq hag é zigñité , eane rescondé : « Nitra ne ra mui a inour d‘er ré vras':
- n'en dès nitra dignoh ag er ranq ihùel e zalhe er bôncèd, aveit chér-
- vigein Jésus-Cbrouist ér beurerion. * N’!ium goutanté quet a zistri-buein debai é zanné, ean è impléé hoah, eit ou soulagein, en ol auto-rité en doé étal é dad hag étal é vrér, roue a Vohêm.,
Casimir en dpé groeit rô a Iiiiérhtaetquentéh,èl ma oé én oaid de hana-huein er bris hag er mérile ag er vertu-zé , hag én ur hlinhuèd, ean e ziscoas é oé gùel guet-ou colle è vuhé aveit colle è liùérlilajt, Er Sant-men c annon^as é varliue pél quènt ma arrihuas, hag é hum breparas (i’er momand-cé, én ur gresquein é zevotion hag én ur receu Sacretnan-teueu llis. Mèrhuel e rasdré glinhuèd séh, ér bhii 1488, én ébenip plai ar-n-uéguénü. i * , ltcflrilon. ,
- ' -M
' Sant Casimir en dès conservet durand é vnhé.ur üjurlaet parfast. E humilité hag é vorteficationeu en dès er secouret-mad de gonserveiñ ui* vertu quen diaes de viret. Ne chonget quet é conservehet liemb poén en trésol précius a burtaet: attaquet, tantel véhet noz ha dé, é peb ïéh hagé peb amzér; maes er vertu-men, péhani hur rante haval dohen aelèd, e vérite ma rehemb ol hun pôssible aveït hi honservein. Er péh e zou diacs de fragilité mab-dén, e za devout ses guet secour en nean. Gùir-é n’elle dén bibuein gùêrh, ma ne ra Doné dehou er hnece-zé; inaes ebué Doué ne refuse queté hraece d’er ré hi goulenne hag e ra ou fos-sible eit himéritein. Ilum zefiet a han-oh hou-hunan, beah humble, gou-leunet secour en nean, ha Doué e rei d'oh er hrauce necessér eit gobér d’er hiccf souplein d’er sperèd. , : PelLeit prontan ma ellèhet dohen occasioneu, é péré é Véheténdan-gér de goite er burtaet. Téhet, ma ne falle qtiet d'oh bout féahel : ne fauLnameitun taul tagad aveit hou colle. N'en doh quet furoh eit Salo-mon, na santéloh eitDavid, péré e zou bet féahet dré er sperèd a bail-lardigueah. Anfm, mar da en tan agel lubricité d’altaquein hou calon* mouguet-ean bian, èn ur chongeal én lan ag en ihuerne. ER BEKBTÉD DÉ A VIS UGBB» ■ SANT DIVI, PÉ DAVID, ARIl-ESCOB HA PATROM ÉR VRO A GALLE, ÉN ANGLETERRE. , ! . ’ Er Sant-men e oé mab d’nr princè ag en Angleterre, ag'en doé bet er bonheur. de receu nifi desquemant santel, péhani e chervigéas dehoù eit erreste ag é vuhé, Doué e laquas abrèd én é galoñ sanlimânteu a zisprisance eit er madeu hag en inourieu ag er bed, ha Divi ne dardas quei d’hum gonsacrein de chervige Doué* hag èn Ilis, én ur reccu èn Urheuulsacret. " " > » ■ " u 11 ' n " 'k Hum dennein c ras goudé-zé én inizen a Wigth, eit bihuein é coriipa-’ 140 liUTlÉ
