Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/165

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

ritatjle, er Snnt-men e zas fie bèn a seliuel ér memb kér ur Iiaèra iios-pital aral aveit en dud clau. Énou è oé occupet noz ba dé é chervigo er ré pfan, é scupeinou hambreu, é hobér ou gnléieu, é panseiñ ou gou-lieu, doh ou honsoïein luig é rein dehai en o! secourieu spirituel ha cor-porel a béré cnou doé dohér. Er brnd a nehoue rasdegalza duddonnet d'er havouél aveit chervigeer beurerion èI'd*ou, hag èl-cé-é é cominan-pas en urh sanlel a venèh er charité, hanhuet er verdcr knspUalerton. Pe yé en dén santel-men de guê&tal aveit è beurerion, er santeleah e remerrjuèt én é gonzeu hag én é fypijon de lioulenne en alézon, e ré d’en ol er respcttein. Hou pèet caranté aveit~oh' kou-hunan, emé-can, groeii vad dok hou~hunan. Chetupenaus é houlenué. Un dé ïna croguas en tan én é hospit.nl, Yehan e ziscoas er mercheu spla.unan ag er garanlé drès-ordinér en doé eit er beurerion clan, doh hum exp~osein de bep sorte dangérieu aveit ou snuvein. F.an e ridé dré er hambreu, e gueméré ar é guein er ré clan en eil goudé éguilé bag ou hassé èl léh sur. Turel e ras er guléieu ér maezdré er fenestri, ha goudé en dout baléet dnrand un hantér aer é mestjue er flâmmê, pèhani e oé horrible hag e gresqué attan, ean e sorlias dré grsece Doué hemb droug crbct. Deustou péh fpier bras oè é labour, er Sant-men e bratiquè lionli pc-nigennen bras. É beden e oé^continuel: cousquel e ré arer halet, ha peb giiinér é yuné ar vara ha deur. (^Ltèihel e ré diarhein, hag é bèn perpet disolo èdan er glèu hager frim. Ean en doé en donsezon a zareu hag or sperèd a gontampiation èr bazen ihuellan. É humilité n‘ellé quet snp-portein en inourieu e oé rantet deliou : c vrassan pligeadur e oé bout dispriset hng humiliel. Ur voès en trettas nn dè a hypocrit hag en an-julias a bep sorte conzeu : Er Sant e ras dehi argandé segret, én ur recommandein mad dehi laret hoah ar er blacen publiq er péh hi doé Inret dehou. Anfin, Yehan e gouèhas ean memb clan, ha receu e ras é sacremanteu dehuéhan guet nn devotion, pélinni e douchas calonneu en ol. Pe santas è losté é dermein, ean e husquas è zülat liag e sauas ag é hulé: hag èl m’en doc hum Iaqueit ar é zeulin, én ur vréhattat er grucefi e oé étré è zivrèh hag é galon „ er Sant e rantas é inean d’é Salvér. Arlerh é varhue, er grucefi e oè perpet ètrè è zivrèh, hag è gorv c chomas èr memb stad ar é zeulin, bet que ne zas tud abèn huéh aer gomlè d’el liein-nein. En of dnd a guèr e ridas aveit gùèlet un dra quen admirable. Merhuel e ras ér blai 1550 d'en oaid a bemb plai lia hanlér- liand. RefleAloiit 1 Er Sant-men e gürè quement en iiumiliationeu, ma vennè bout passet. doh nn dén fol ha henib sperèd, aveit bout dispriset guet en ol. Desquâmb guet-ou d’er bihanñan receu guet patiantset hng a galon vad en hnmi-, bationcu e arrihue gnet*n-emb. Clasquamb bont istimet guet Doué, ha ne ramb forh erbet ha ni e vou istimet pé dispriset guet en dud. EMBeftezion. Goudé en dout balèet un hantèraer é creiser flamme . nveit sativein er benrerion clan hag ou gulcien. can e sortlas hemb droug erbel. Pebéli secour, pebéh assistance ne zeliér quet esperein pe labou-rèr eit Douè, hag a po laquér er gonfiance én-oti ! Tairvèd Rcflexion. Pe Iioulcnné er Sant-men en alèzon aveit er beu-rerion, ean e larè d'eu dud : * Hou péet carahté eit-oli hpu-hunân ; gfoeit vad d*oh hou-hunan. i Laramb ehuè' d’emb lnm-hunaner rnentb