Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/181

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

mb, rac m’é ma er pèn-caus a hnr snlveüignejili hag a lmn bonhenrcternel. > Gnet eune quôntoli, è laras Dion, n*arrihnehé ui’ malenr benac guet-n-id, me gonseille d'id hum arollein. » — « N arrihoti quet mnlhenr er))fil guet-n-eign, e rescondas er Sant, han'hum arroliein qnet. Me mès el larel tfoh déja : en Doué e chervigean en dès qneméret me hanhue, ha n'elian quet mui hnm ingagein d'un aral. > — * Ah ! m‘ami, e laras er Presidant, considère é ous é creis ha yonanquis, lia n'en dèsnitra jaugeüploh doh un dén youancq eit chervige én armé aveit é brince hagvaveit é vro. » — « Me chcrvige eii men Doué, emé Ma-^imilian; mVllarc d’oli lioah :crechén-on hasoudard de Jèsüs-Chrouisl; n’ellan quet bout soudard d‘en Ampelettr. » I)ion, péhnni e fallé dehou ergounie dré gaêr, elarnsd’er Sant: t lïout-zoii crechénion én arméieu : bont-zou mernb é mesqne goardeii en Ampeleurèd, ha lod a nehai e zou Isen a gonrage hag a fidélité. * — Ind ehouér, e rescondas Masimilinn, er péh e zou mad eit-hai: aveit-on-me, n*ellari laret nitra qiun d*oli, nameit ma on creclién êl-d*hai, ha neoah ne vennan quet quemér ur vichér é péhani é ellehen offan-cein Doué. » — * Maes, emé er Presidant, péh droug e ra er rc e v:t d’en armé? » — « N’er gouieinnmeit rai, e rescondaserSant.» Anlin Dion e larus : « Ni e golle en arñzéré discourien inniil: ret-è ma cher-vigei pé ma varhuei,'» — « Ne chervigein qnet, emé Mâximilian, ha ne varhuein quet : rac, hùg é qfiittehen erbed-mcn, m’inean e vihuou én nean griet Jésus-Chrouist, me Msestre divin, » , Er Prcsidant, é hùélet ne oé quet moyand de zonnet de bèn a nehou. e brtïfion^as inemb der Sant er santance a varhue, hag er greffonr e ïeinas èr guirieu-men : « Ni e gondanne Maxitnilian de vout dibennei, a » balamor m’en dès refuset guet disprisance ha guet ahurtemnnt pres-» tein sermant a soudard. * Er Sant e rescondas: « Doué revou mêlet.» È! ma oé conduiet d’er marhue, Müximilian e laré dVr grechénion e gavé ar é hent « Mem berdér, liou péet elmc en desir brassan d’arrihuo » buan én Lermetn é pchani en hum gavnn: hirvondet a greis hou ea-lon arlerh er rnomand eurns e zelie liou Iaquat de joeissein a bresnnce hou Toué, ha ne cessetag er pedein, bet que n’hou pou obtenet guct ou uf gouron liavaï doh en hani e yan de recou. » En urzistfoein doh dad, enn e laras Uelioti guet un air joéius : « Mc zad, reil, m*hoii pède, d'en dén-men e ya de drouhcin me fèn en abid nchuc liou poé groeit gobér d’eign aveit monnet d’en armc. M*hou fcortei ér bed aral én ur gompagnoneah vad : pligecl guet Douè ma vélict (juônt pèl » joéntet dohou mab én nean, eit mêlein Donéhag cn trugairéquat as-* samble durand en éternité.» Goudc en doul laret er honzeu-zé, Maxi-milian e receuas en taul marhuel, hag e varhtias èl-cé er ldai 295, oaidet humb-quin ag ur blai ar-n-ùéguênd, tri mis ha trihuch dc. Victor, t:»d er Martir, e rètornas d’er guér Ipcn a joc li3g cn ur drugairéquat Douc en (lout agréet er sacreliceen doé groeit (leliou ag c vab: un herrad gou-de* eun en doé betchué er bonhcur de reccu er goiiron a Yarlir. Reflcxioii. . Er Sant-mcn e rcfnsas gronee a vonnet d'cr chervige, rac nc vennc quct ag ur vichcr é péhani en dclfè guêllet offancein Ddttc. Er péhèd e zou er lirassan drôug e félié arrihne guet-n-cmli, ha ni e zelic pèllat doh-t-o.u coustet e goustou, Het-é bout ér resolntion de golle danné, » i F n I i 404 HUH