Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/183

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

hé er vfo, hag a Liep tué té lud aveit er giiélel hag aveit profitein yg é iuslruclioneu, péré e oé perpet Iten a fnrnés, a siance liag a goñ* solation. = ^ Éialer guéra Edesse é oé ur vourh vras, a béhani en abitandèd e oé hoah ot payañnèd. En ol Missionerion, cassetaveitou honvertissein, n’ou doé quet gueltel gobér deliai renonciein d’er faus superstioñeii. Ind e dennas ar nehai memb peb sorte goal dreliemanteu a berh en dml bar-bar-zé. Ei* Escob a Edesse, pétiani e zesiré bras conversion er boble-zé, e gueméraser resolUtion d'hobér hoah un assai : ean e choégeas eil que-ment-cé Abraham, pébani e oé »iuer brudet nezéa balainor d'é santelealu Monnet e ras enta d’er havouét d’é groh guei Jod ag é Vêleaii, ha dis-claeriein e rasdehou .endessein en doè ar nehou. Er Sante resistasgùellan ma ellé dré é bedenneu ha dféé zareu. ftfaesanfin en Escobe gommandas dehou a berh Doué sentein, hag e rasdehou quenléh en Orheti sacret. Abraham e oé bet davaeet nezé de gonvertissein er bayannèd ag er vourh-cé, ha commance e ras ur mission quendiaes dré er yuneu, ec beden hag en hirvoudeu, aveit obtenein guei i)oué en assisiance a béhani en doé quement a zobér. Durand ol en hent, ne cessé a recom-manilein en affaer-zé de Zoué : « O men Doué, e laré-ean iiés. consideret » men goannedigueah. Secouret-mé dré hou crâece, eit ma ellein gobér * gloreliein hou hanhne santel. N abandonnet quet, ô men Doué, pobleu » e huès crouéet. Quentéh èl maoéarrihue, er Sant egommaneasannoncein lézen Jésus-Chroiiist; maes hannl ne venné er cheleuet. Er Missionnér santel ne gollas quet cournge: sehue) e ras ur gaér a Ilis, hu goudé ma oé achihue, ean e yas uti dè de dample er buyurmèd, e zistrugeas ou autarieu hag e ver-honnas ou idolèd. Er bayanñèd énou pvesant e Imm dautas ar nehou èl lonnèd goué, hager bouttas érmaezgoudé ou dout ean blocel a dauleii. Abraham e dremeinas en noz én ills, hemb gobér pansein é houlieu: n'en doé quin chonge nameit a bedeln Doué guet dareu de sauvein er bob!e-zé. Devitin, en idolùtrèd, én ur antréein én itis de béhanié hent liés, non pas eit pedein, mms dré guriosilé, e gavas eo dén santel én oraeson, ha souéhet-bras oent bet. Er Sant e hum laquas un dé d’oti honjurein de hanahuein er giiir Douê; maes cruelloïi ha luriettoh eit bisconli, iñd er goal-dreitas quement a datileu foéd hag a dauleti bah, ma oé haval doh un dcn marhue : ind er stleigeas goudé-zé guet itr gorden ér m&zag er vourh, ha gottdé ou dout ean hoati meinnateit, ind el lutisqiins eit mai hue ar en dachen. Er Sant, ardro creinoz, e recouras é santimañt, e relornas d’é ilis hag e hum !a-quas rle ganneln er psalmeu. En trcnoz vilin er bavannèd e yas d’en ilis èl d*ou ordinér, ha souéhettoh oent bet hoalvcrt er hùéh quelan doli er havouétenou: mses quer haibitr ha qtier furiet èt ma oent, ind er foèuns hoah én nr fa:(;.on crue!, hag er stleigeas ér maezag é vourh guet qucr-dat, èl m*ou doé groeit déja. Dui and tri blai antiér é padas er goal drel-tenianiteu-zc. , Anfin, en dud ahurtaet-zé, touchct dré un doustér, ur balianioel quer bras, liâ sclaeret ér memb amzér dré er Sperèd-Santel, e gueméras ol er rcsolution de gredein én Doué e oc armoncet dehai, hag ind e yas ol assamble én ilis é péhani é oent sur a gavouét er Sant. Debéh ur )oé cit-ou, non pas doh ou gùélct ê anlréein, intcs <Joh ou hlctie