Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/198

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

eit Houïennc ma vanr|net)en a lidéliié dc Zoué, ba ma rehen nllra rnemb d cm houciance. Ê Jésus-Chrouist è inquan me ol confinnce: hui e zou maestre de temel guet-n-eign me hargue ha me maden; huie elle me hondannein de vout losquet é bihtie f de vout devoret guet el lonnèd gouc, pc de vout lourmnnlet èl ma pligeou g»et*n-oh; ma-s jamaes ne reheivTeign coussnntein rJ*er péh e verchct én hou lihér; narpn, en oimadeu e ellehen esperein ér bed-meñ nag en tourmanteu cruellan ne veinL jamses capalde d’hohêr d’eign renoncietn d'en Ilis catho!iquef é péhani é 011 bet badéet. Ha ne véhé qnet buhé erhet quin nameit 'honen, ne garelien quet lium rantein cablus a ingratitud é quevér en Doué e mès er bonheur de hanaiuiein liag cn dès scùillet ar-n-an er

  • hraeccu prcciu«isan. j

Ur rescond qnen harrléh ha qucn dignc og or hrechdn parlaet f e Iaquas Huneric é furi : ordrénein e ras ér momand memb aiTestein Victorian, ha gobcr dehou souTfrein en tourmnntcu liorriplan. Ministrèd barbar e hum garguns quentéh d*hobcr er péh en doè commandet. Er Sant e oc bct tourmantet ar er chevalet, arrouset oé bet guei ïvle berhuidant, rlispennet oé bet guel ur grible honrne. Andur e ras en ol Lourmanteu-zé guet ur batiantiet, guet ur peali ha guet ur joé, péré e Iaqué en tyrand én desespoèr hag e accouragè ér memb amzcrer grechénion fidel. Anfin, goudé en dmit scùéhet er vourreaueion, ha combattet eit er Fé guet qucmcnt a gourage, Victorian e hounias er gouron a vartir, èr bfai484. Deu vrér c oè bet compagnonèd ag é vartir, liagind e ziscoas, dre tir govézion gènérus ag er Fé calhoiiqnef pnnaus c oenl joéntettohassamble dré graece Jcsus-Chrouist eil dre er goéd. Laen a gonfiance é Doué, pro-mettet ou doè en eil d’èguilé, dré sermant, merhuel dré er memb tour-mant, ha pcdetoudoc er vourreaueion de rein dehai er hrtece-zé. Scou-rel oenl bet a guetan guet pouizeu bras staguet doh ou zreid. Unan a nehai, fèalict guet cn droug, c houlennas boul distaguet hag en doutun tamicg repos. E vrér, péhnni c oé a scour doh ur potance arat, doher hleuet é conze èl*cè, e zôugeasne yé de renoncicin d’er Fè hage grias ar nehoii : « Ah! mem brcr, Doué c zibuenne doh-oh ur goulen èl ho-

  • nèh. Hag cn dra-zc-é e lniès promeitel de Jésus-Chrouist?Obligei-vein

> cnta de sehuel inemb-d’oh dirac é drïbunal terrible. Hùg ancoèheit

  • e huès-hui en hun nès touict ar è Gorv hag ar è Hoèd adorablc

> souffrein assamble er marhue aveit é hanliue santel. » En aral, accouragct dré er honzeu-zè, c laras : * Non pas, non pas, ne houlennan

  • quet niui repos erbet: Eaqueit quêntoh tourmant ar dourmant: me » venne souffrcln en ol tourmunteu e rehel ehuê d’em brér souffrein. »

Goudé ur govézion qtier glôrius. en eu Sant e oé bet losquei guel di-renneu hoarne m-pouèh, hag ou horveu e oè bet dispennet ér fte^oa horriplan.'Anfin, er vourreaueion, scùèhe doh ou zourmantein # e yas qùitle, èn ul larct: « En ol e liélie ou ezample* ha hanni nhum gon- ■ » vertisse d’hur Beligion-nL » . ReflevloU. l*éh quer bras, péh qtter parfset oé caranté er Vartirèd-mcn! dre liun cevreii-é é teliamb discoèin hâ ni hun ncs ur gùir garantè avpit Douè. Petra c rnmb-ni aveit Doué, pctra e nnduramb-ni aveil Doné? Ma ne lalle dVmb souffrein nitra eil-ouf hâ ni e clJe guet gùiliôné laret en er hâramb? Ha ma n*èr hâramb quctf pebéh maleur aveit-otnb ! Douè ean- ’ 24