Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/208

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

> .nr er s^bt. 't = ü«i,,' doé -elt erbraguerisseuhag eit eri bligeadùrieu ag er bed, e annoncé en bi doé en desir sincéride gonduie ar en doar ur vuhé santel ha devotl ilé halon e oé sâuet dresten ol treu crouéet, ha ne garé nitra ag erpch e gare er merhlèd youancq ai'al : hé vertu e gres(|ué a vusiil ma cresqué héoaid. Hi egonsacrasabrèd hé gïiérhtset de Zoué. hager garante en doé er Santés-nieñ eit Jésus-Chrouisl e oé <iuer berluiidant, ma hi doéur grèd Jjrasde verhuel martirés eit-ou. Hé brassan pligeadur e oé cleuet racou-lein victoéri.eu er Vurtirèd ha leinein èn diistocr ag ou lionihatleu. ('hetu en dispositioneu épéré é oé Euialif pe gleuas bannein dré guer èdit en anïpeleur Diocletian, péhani e ordi éné d’en oi crechcnion sacre-fieïn de zouéèd ér Ranteleah. Er Santés-men n'hi doé nezé meit deuzêc vlai; hag ag er.momand-cé lii e huin breparas de souflrein er martir.Hé main, eit arrestein hé liourage, e gonzé dehi ag en tourmanteu cruel e antluré er ré e govessé er Fé; inaés er verhicg, youancq-men, é lèh bout scontet; e .verhué muyôlHmui guet en desir de souffrein aveit Jèsus-Chrouist. lié mam, è hùélet quement-cé, e gondutas Eulali d’un ty hi doé arer mafzeu, hag eras carguedtir verh youancq,hanhuet Julie,d’hi goarne nozhu dé.r Maes er Sanlési, ,dré inspiralion er Sperèd*Suniel, e hounias Julie ha hé solitus d’uchappe guet-hi lia de retornein de guér eitcavouèt èudii er martir, ilnde achappas enta a nozeoh, hernb ne oé dén erbet d'on honduie; hag èi ma tesiré EülalLarrihue quenléh équcr, hi e guôrhé huan hag e oé attùu é râug julie. pélumi e laré delii: presset liou paseu er pèh c garehet: me inés er gredcn é vaihuein én hou raug: er pch e arrihuas én effèd. En dihue veth santebmen e guèrhas durand en noz dré henieti n hanaiment quet, pérè e oé carguct a zrein hag a vein : treid Eulalie oé tout dispenhet ha goleita tioèd. Arrihue équèr mitin mat, ind e hum hre-sarUasquentéiui’ei goarnour Uacian,hngerSantès-men e rehrnïchasdeliou eninour impiee raniéer bayannèd d'endiaul,én uradoreiniimageu grdeit a goèd hag a veinj Ergoarnour, souèhet è cleuetéconze èl-céur verhirg quer youancq, e houlennas guel-hi pihue oé ha pefac é conzèguet qué-ment a hardèhtset. Me zou crechèoés, e rescondas Èulaii, hag er gùir Doné eadoran, e !aquaém halon enjiorreur e> mèsdoh hou faus «iouéèd. Ma*s, me merh, emé.er piélel; hy hute houalr doh pihue é conzet? Ya, eres-condas er iSanlés houair é cônzariidoh^er goarnour, ha chetu perac •è laran é raa ur sacrilcgé) obiigein er grechénion de sacrefieïn d*en idolèd. ,Dacian e glasquas hi gounie dré bromesseti ha dré venaceu; mars ean e liùéiüs écoliéé amzéri rac eriSantés e rescondè aUùn è oé crechénés, i, r ha n’hi doè quindesir meitjde reinhé buhé aveit Jcsus-Chrouisl: hi hédôô bet member liourage de scopein écreis face er« goarnour; manque a hôitd1 èma pélièd quemeui-cé, de durel a blat liinngeti en idolèd ha de fiasireia cdañ hè zreid er blcd c olïré er bayannèd dehai. Dacian e ortliénas de 7eu vourreâti hi arresteïn ha gobér dehi souffrein tourmanleu cruel. Ee. ré-men e zispennùs hé horv guei crogueu hoame; quênt pèl ne oé mui| meït ur gôuli, ha disoleit oé ofhé esquèine : ar ergouli bihue-zé é 00 bet taulet nezé ivle berlnïet. Ind e laquas hoah torcheu nllumet arhéhos-, téieu hag ürliéhalôn : tlurand enamzèr-zc, Eulali ñe rè mêit mèlein ha tru-gairèquat Üouc. Én ur hùélel hê horv dtspenñet ha goicit a hoôd, hi bunv adressas dolf Jésus-Chrouisi hag e larâs, én ur sehue] hé deulegad irema enmean: Er goulieu-men, ô me Salvcr, e ra niè hanaiiuein eithou priéd ; groeiti dréhou miséricordemia vein digne ag en hanhtie-zé. " 29 «