Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/257

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

26 AYRIL. ------SANT BUIKC, ESCOB. SlSL SLSLSLSL if^innrïroTrïï z ï ru ïTffïTr^nrïïVTnnriï ïiftf TfFïrtmf fcï« HÜKH¥ÈD DÊ Aft-H-BÉGUÊKD A YIS lUBBlL.

SULSL12.& 'A SANT BRIEC, ESCOR. Er Sant-men e oé gannet én Angleterre a dud noble ha pïnhuicq, maes péréen doélioah er maleur de vout payannèd: dessâu e ranl neonli oii hroaidur guet ur sourci hras ha gohér e rant en instmgein ar ol er péh e zelici haaahuein un dén yonancq ag é rang. Sant Germén, escoh a Auxerre, e arrihuas en amzér-zé én Angleterre eit comhattal doctrin en hérétiquèd, ha diar er brud ag é santeleah, en ol e ridé a vandenneu eit giiélel un dén quer santel. Briec, péhani en doé nezc ardro uèguônd vlai, quer curius èl er ré-ral, e hum bresantas ean-memh de sani Germén, pèhani, én ur remer-quein éa-ou un imur escellant, un douslér, ur modesti admirahle, ur sperèd aboeissant lia calitéeu mad aral, er receuas guet joé émesque é zisciplèd, hag en degassas guet-ou pe retornas é France. Er Sant-men,. inslruget guet ur mtestre qucn devot hâ quen ahil, e avan^as mat é herre amzér ér siance ag er Scritur Sacret hag ér pra-tique ag er vertuyeu : truhéus ha cliaritahle hras oé é qticvér er beu-rerion, ha ne vourrc qnel jamses ou davaei ou hent heinh rein un dra-benac dehai. Lièsé rédehai betagè zillatliag er péh e gavé édanézourne. Un dè ma hé de glasque deur der fetan, peurerion e zas de lioulenne en altezon guel-ou, hag èl n’en doé nitra quin de rein deliai, ean e laiisquas é bod guet-hai, hag e retornas hemh deur d'er hovand. Monnet e ras qtienLéh d’en iüs, é péhani é adressas ur bcden huinhle de Zoué, hag én ur sehuel ag é léh, eane remcrquas ét:ii-d’ou ur pod hilleili pinhuicquoli ha labourettoh eit en hani en doé reit d'er beurerion. Sant Germén, avertisset a guement-cé, e lianahuas dré-zé peguemenl é oé déja câret é zisciple guet Doué. . Er mirucle-zé e ras d’en Escob santel quemér er resolution d'er hon-sacreiu de Zoué én ur fae$on spécial, ha goulenne e ras guet Briec mar oé dispôset de receu en Urheu sacret. Briec, péliani é gredé penaus aboeissein de sant Germén e oé aboeissein de Zoué memb, ha penaus nellé quet farie e hélie avis ur mjestre quer parfaet, e rescondas dehou guet simplicité ur Iiroaidur e oé libre d’hobér a nehou er péli e gâré. En Escob e admiras er rescond-zè liag er groas hélêg. Darand er cérémoni c oéhel gùélet un dra marveillus: tan disquennet ag ennean, e Imm ar-restas ar hèn er Sant hag e sùuas hela Jamhrusquadur en iüs, hag ol er ré e oè presant e hanaliuas, drè ersigne visihle-zé, é approuvé Doué en Uriieu sacret reit d*é servitour, hag en er liargué ér momand er Sperèd-Sanlel og é ol donaezonneu. Un herradgoudè er Bèlèg santel-men en doè bet un huné è péhani un ael e ordrénas deliou a herh Doué retomein er prontannVen déhé guellet d*é vro eil tenncin è dad, èvam hagé guérenta superstitioneu er bayan-nage. Briece expliquas é huné de sant Germén, èl ma oé accourcet de zisclaeriein dehou ol erpéh e arrihuè guet-ou, eit réglein é vuhé dré é aviseu, En Escob e hanahuas qucntèlièoè ur revèlation vériLable oè, liag én ur voquein d’er Sant guet caranlé, e laras dehou : * Quérhet, me mab, quêrhet d’el léh ma oh gatliuet guet Doué.» Gohcre ras fournis-