Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/259

mnRiL* — saivtés zite, cuériiiés. 241 guet cJoh-t-ou. Briec e dioégeus un uplucemant iiag e rns sehuel un ilis liag ur liovand eit logein é \enèii. Kr vulié saulel e gonduié énou hug é spéciul é viracleu e gassé parloul er l>rud a nelioti. l)t é goussaniemunt en ol, é oé hetchoéget ba laqueit de vout tscob ug er vro-zé. Gobér e ras é bossibleeit instrugein eu abltundèd, detislou m’en doé opèn dèc vlai ha pttar-uêguênd : ne vihunné niira ag é benigenneu; é conlrei, set-mui ma uvuncé én ouid, sel-mni é yuneu hag é exelciceu arul a be-nigen egresqué é gièd hug é zevotion. Bantein e ras eryehèd d un déu puraliliq, péhuni e oé douguet guel den zén ar ur bruncart, hug e oc deit de itoz de houlenne logeris ér Itovnnd. lir bmhud-cé e ras dehou bout rnouret ha respectei quemenlèr vro, nia lé en ol d’ér Imvouèt eit bout giielleitag ou lilinliucdeu corporel ha spirituel. Rigual ean-memben doc un istime vrus eit vertu er servltour-men de Zoué. Chomet clan hag éndangér a varhue, ne vennas quet reeeti é Sa-cremanleudehuéhan nameit a zourne er Sant, hu davai e ras quenléh unun d’er htasque eit donnct der gùélet. Briec, péhani, dré gohoni, n’ellé quet mui gobér é voyageu nameitén ur liarre, e vas èl-cé d’er gùclet ; ur vanden agé venèhen hélié ar droèt hag e ganné guel-ou durand cn hent psalmeu ha himneu én inour de Zouc. Arriliue é ly cn Euiru-zé , er Sanl, dré é bedenneu, ha dré caviscu mad, er secouras de verhuelèl ur gùir grechén. En Escob santel ne viliuas quel chué pôl goudé. Doué e ras dehou hanahuein en amzci' rna telié qùiLtal ei‘ bed-tnen. Assamblein e ras é venèli ha hum recommandein e ras d’ou ledeimeu. En derhian er lieméras nezé, hag a pe santas é tosté c aei dehuéhan, ean e receuas é Sacremanteu, e ras é véuédiction d’é vugalé, hag én nr brononcein en lianhue a Jésus, é rantas é inean d’é Grouéour, ér blai 502, oaiilcl a opèn dêc vlui ha puar-uéguêfld. Reflexlon. Er Sanl-men en dêsqùilteitéguèrent, é amièd, é vro memb , eit san-telicaiion ineunneu è verdér. En ol grechénton n‘en dint quet escobèd na bélean; maes ind e zelie oi ueouh boui gredus eii salvedigueah ou nessün ; eit ma vou réglet-mal quement-cé, peb-unan e zelie coimnance dréiiuin gonvertisseineanonemb. llui ezou douguet-bras eilconversion hou qué-rent, hou amièd, liou serviterion; hui ou uvertisse giiet caranté ag ou fuuteu : quement-cé e zou mêlable; maes cliué grocit reQexion âr hou puhè : sellet ma ne gavet quel cn-oli er péh e rebraichet d’er réral. Perdèguet dré hou eevreu, couduiet ur vulié santel : en dud c vou toucheitolidoli lioucùcleteil é cieueter gùellan perdéguerion. Labouret eliué eit salvedigueah hou nessan : Ooué e lioulennou cônte guet-n-oli a ineanneu hou perdér, mar manqueta hobércrpéli e eUeleithou sulvein. BE SEIUYÈD DÉ AB-M-CtCCÈSD A VlS IHBUIL. SAKTÉS ZITE, GUÉRHIÉS, SCUIIÏ HAG EXAMPLE ER VATÉHÉD, Santcs Zile, merh d’un dén peur a ziarer ma^zeu, toste d’er guér a Lüq , en doè a vihanic ur modesti hug un doustèr adinirable. Hè nmm, péhani e oé ur voès santel lia devot, lu dcssauas é dougeatice Doué, lm hl hé doé er gonsolatioo â lmélei hc merh c profu^in a hé