Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/264

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

I .ll 1 f 'I . ■ ! 'I F I,l i* r I. M ■ '1 I l i l I i 1| l I I I % ■ j

t i ji HUHÉ ER SjENT. l>erh er iiicfj. guetpéréé oc bet tourmüniet durand seihtêc vlai en dc-serh memh. En dén sanlel-men e hum daulas é face doh en doar hag e lurus : * Mélet revou Douc, péliani e scùille guel quement a abondance en tresolieu ag è viséricorde ar er ré e zcsire ou receu. Dedein e ran en Doné-men a vadeleah de rein d‘oh è vénédiction ha d^achihtie én-oh en ojvrc a bai ftection en dès commancet. Mèlet revehet de jamms, ô men Doué, d'hou potit groeit d'eign hanahuein erfaveurieu e accoidet d’er ré en dès hou lougeancc. 0 péti quer gùir-é n'abandonnet quet jamses er ré e laqua ou honfiance én-oh ! > Er Santés e recommandas de Zozim en dout chonge én é bedenneu ag ur vérh, péhani en doc commettet quement a bchedeu, hager pedas dc zonnetd’hisacremantein d’er rien hemb-lid, ar vord riviér er Jourdaen, hng en hi déhé hum guvet énou. Goudé er honzeu-zé, hi hum dennas pront én hé deserh. Zozim ne vanquâsquet a zonnet d’en dé m’en doc promettct delii, hag c zegassas guet-ou corv ha goéd Jésus-Chrouist. Êr SanLés e arrihuas ér inemb amzér én tu arai ag er Jourdaen : cn ur hobér signe er groéz. hi e guêrhas ar en deur èl m‘hé déhé groeit ar en doar. Goudc ma hi doé bci er bonheur de receu er gommunion santel, én ur sehuei hé deourne J trcma en nean, hé deulegad bseet a zareu, hi e laras : < Bermen-é, ô men Doué, è lausquehet de verhuel é peah hou serviiourés, p’en dès gùélet men deulegad Salvér me inean. • Er Sanlés e houlennas er graece guet Zozirn de retorne d‘en deserh er hoareis arlerh, ha de zonnet hoah d’el Iéh m’en doé hi gùéiet quetan : énou, emé-hi, en em havehetér slad ma pligeou guet Doué. • De bèn lost ur biai goudè, cn Hermit santel-men cretornas aveit hi gùclet; maes hi havouét e ras marhue, astennet ar en doar* ha quer fresq èl pe véhé nehuc iremeinet: cavein e ras scrihuet étal-d’hi er honzeu-men : < Tad Zozimt interret amen, dré garante, corv er béhourés Mari, péhani e varhuas Gùinéi-er-Groéz, cn trcnoz ma koupoê hi sacreman-tet. * Zozim e interras hé horv santel guel hïlleih a respect: distroeine ras d’é govand, é péhani écresquas é benigen, hag é rantas conte ag en treu marveillusen doé gùélèt. Er Santés-men ag en Egypte é variiuas ardro er blai 421. Reflexion* , Nitra ne ra d’emb d’hanahuein gùel er vrastet a vadelcah hag a vise-ricorde en Eutru-Doué, èl conversiôn Mari-en-Egyptianés, Hé fenigen ruste ha calel e zelie gobér d emb ruein guet er méh, nï pérê ne ramb casi nitra eit distannein justice en Eutru-Doué, outraget dré hur péhe-, deu. Profittamb ag hé esample. Ranteleah en nean n’en dé nameit aveit' er ré e ra ur gùir benigen ag ou féhedeu. Eü Reflezion. N’en dé gùïr na sincérhou conversion, ma ne bèllet doh r en occasioneua béhèd. En nemb ne giiitta queten occasion a béhèd, e gârc ; boah er péhèd; ha pihue-benac e gâre en dangér, hum gollou én dangér. Péh quer bras benac ma oé er glahar en doé er giiïr Bénitandès-men. pcli quer parfact benac ma oé hé hontrition, ne za:rennas quet goudd hé honversion de renonciein d’er bed. Én ur sortie ag en ilis, é pèhani én hè doè receuet en assolven a hé fèhedeu, hi e hum dennas qucnléh èn deserh, eil pcllat doh en occasioneti maleurus e gavèr ér bed. Nïtra n*en dè courajussoh aveit ur galon è gùirionné convertissct.

u