Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/286

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

268 DUIIÉ Kït s;ekt. houl choéget nvetl Rscob üg er guér ;i Vienne, én Dauplunc. Cârethag isiintci-brus oé guet é boble, tle béltnni é ré en e\utnple ag en ol ver- oé ü salvediguenlt é terdcr : n’hum goutanté quet a vt illein ur nehai Itag a ou instrugein ean-memb, ean e gargué hoah a gñemeni-cé minislrèd devot hag uhil, liag é sjjécial ê vrér. |jéli;mi e oé ehué un <lén sanlel hag al>il*lji‘js, hage ranlas dcltou hilleih a chcrvigeu eit oonduie é Escopli. Mamert e oé laeu a garanté !iag a druhc doh c l>oblc. Doué, eit punis-seiu péhcdeti en dud, e hci metlas ma oé hetaffliget ha ravagci er vro-xé dré er brézel ïia dré bep sorte maleurieu aral. Er hreineu doar e oc casi continuel, hag e dauléhilleilia dyér : en tan C grogué partout hag elosqué t|ucrieu abêli. We oécleuet conze nameii a esijuèdeu, pérée barissé dê ha noz hag e iaqué en ol dc scontein. Ei lonnèd goue ineinb e zé d’hobér ou, ravage bct c creiser hérieu. .lautses ne oé Let gùélet (piementa valeurieit publif[. ha peb*unan c gredé gùclet bamdé mercheu nehué a golér cn Eutru-Doué ar en abitandèd ag er vro-zc. En ol e oé scontet ba lorhet. En noz quènt Pasque, a pe oc assauiblet en ol fidélèd én ilis eil inourein er gouil bras a Résurrection lurr Salvér, en tao e groguas én un ty, péhani ne oé quet pêl doh énou. Qtienléli é sauas ur llamme quen ter-rible, ma oé dangér bras ne véhé bet losquet ol er guér : hag en ol tidélèd e abandonnas en ofüce divin, ré aveit hum sauvein, réial aveit assai goarantein ou zycr doh en tan. En Escobsantel, é creis un aflliction quer bras, e stouias dtrac en atitser : Iscrt ag ur fé bihue hag ag ur ga-ranié berbuidant, offrcin e ras dc Zoué pedenneu ha dareu eit distanneiti é golér; én ur sehuel é zeulegad trema en nean, ean e Jaras guet ur gonfiance vras : * Ah! men Doué, liou péet truhé doh liou poble. » En trenoz vitin, pe gommaneas en dé parissein, en ol e oé bet souéhet é liiiélct en tan-zé mouguet én un laul, ha quentéh é ridezant d'en ilis eit continuein cn oflice. Mamert e l>rofitas ag er miracle-zé eitdougueer béherion d hum gonyei tissein, d'effacein ouféhedeti dré ur gùir bcnigen ha de zisarmein bréh en Entru-Doué dré bep sorte oevreu inad. En Escob santel, é hùélet en en doé cheleuet Doué é beden, e fallaa deliou discoein è hanauedigueali vad eit ur faveur quer bras; hag èl ma oé genèral ha puhliq er gnece en doé receuet, é fallasdehou ehué ran-tein actioneua hrmce pubüq ha genéral. Ordrènein e ras ma véhé bel groeit prehécioneu solannel drè gnèr d'en tri dé quênt gouïl en As-<;ansion , eit distannein colér en Eutru-Doué, ha ma véhé bet consacrel en tri dé*zé d'er beden ba d’er benigen. Eo ol abitandèd e assïstas én-haiguet un air pénitant ha liumiliet : iod memb e ziscoé ur gontrition vras a gulon, én ur gaigein ou dareu hag ou hiemmeu guet er han ag efl psalmeu. Er maleurieu ptibliq e cessas : hagen devolion-zè, inslïluetdré sant Mamert, e oé bet cavèt quer jaugeable hag e oè queii approvelj guet en ol, m'en dès hun Mam santel én llisordrènet hi haliquein, ha clieiu er pèu-caus ma rér hoah vigil ba prehccion en tri dé hanhuet er Rogalioneu. ; Sant Mamert e vihuas a nezé gueté boble én ur pealt bras : Ita goudé eit doul labouret guet ur grèd é gùirionnè apostolh] aveil santefiein en inennneu laqueit gnet Doncén c gargue, ean e yas de reccu e recom-pance èn nean, ér blai477.