Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/287

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Ni e zelie sellet cn afQictioneu tamporei èl tnuleua zourne miséricor-dius en Eutilu*Doué. Aveilissemanieu-ind, relt cTembeitmui renonciehemb (]’hui‘ fallanlé , ha ma Imm adresseliemb doh en en liani e elle hemb-(|uin hur honsolein ha hur sauvein. Comman^amb enta dré renonciein d*ec jjéhèd, pèhani e zou er brassan ajr en ol drougueu, ha caus d'ol er péh e soufframh. Er bedenneu hag en dareu e zou eliué ur remèd mad inemb d’en afQictioneu-zé. Hum cherviget a nehai én hou lobérieu spirituel ha tamporel. Etl Reflexion. Sant Mamert e étabïissas én é Escopti prehécion er Rogationeu. En Ilis en dèshéüet er membcustume tlii mireterér hoah hinihue en dé , ha miret vou én anizér de zonnet. Laqueit ur réglemant pé ur gustume vad én hou ty, ha hui hou pou er gonsolalion de hùélet goudé-zé houpugaléé viret er memb custume, pe veinlun dé ind-memb én ou ziégueah. Par etcample, queméret er gustume vad de luret bam-noz er bedenneu assaniMe pé c cumune , lia memb mar dès moynnd, er bedenneu de viiin : hum accourcet de voul sourcius d'liohér d‘cn dud a hou ty assistein én office divin; ne souffret quet én hou ty assamblèieu pé hoarieu noz, ha mar gouiet leine, groeit bam-noz ul leelur devot benac é presance en ol. ^ jLajUjijw. muijuuuujm stk&si. a sjulsl sl sm sLisist-iz 55 (ryinririrmrTffïïif ivwïïwïm c ^ EN DEfZÊCVÈD DÉ A VI9 MAl. SANTÉS DOMITILLE, GUÉRHIÉS HA MARTIRÉS. Er Santés-men e oé niaes d'en ampeleur Domiltan, péhanï lii forban-nas pèl doh er guér a Rome, én un inisen hanhuet Pontia. Deu ag hé serviterion, hanhuet Neré hag Acliillé, pèré e oé berdér hag eoé betla-queit forh-youancq é chervige er Drincés-nien , nou doé quet vennet abandonnein ou maestrés hag ind e zalhas mat dehi. On deu ou doè bet er bonheur, èl Domitille, de vout convertisset d’er Fé dré en apostol sant PierTe, hag ind e vihué ér pnatique ag en ol vertuyeu. Er Santés, é hùélet devotion ha vertu hé deu servitour fidel, en doé un istime hng urgonfiance vrasén-Iiai : houlaquate ras de vout en officerion quetan én hé zy. En pmpeleur Nerva e rasou liberté d’oJ er ré e oé bet forbannet, ha Domitille hum dennas d’er guér a Derracine : quêntpél é telïé dimèein d’Aurelian; mteshédeu servitour santel, péré e zesiré d’ou maestrés ur fortune cacrroh hag avantâjussoh, hum antrennas guet-hi ar fragilitéer madeu hag en inourieu ag er bed : conzee reznnt dehi ag er salvedigueah, ag er poénieu hag ag er misérieu e gavèr èr stad a briedeleah; perdègue e rezant én ur fae^on qtien excellantar,bris, ar vérite hag avantageu bras er stad a Iniérhtaet, ma queméras Domitille er resolution de chome perpet gùèrhiés. Er Brincés e zisclserias héintantion d’er pab Clémant, péhnni en doé léh sant Pierre , hag e rescondas dehi : « Hù chonget-mat e liuès-hui, me merh, ér hombat ritste hou pou de souffrein? Mar refuset diméein d*Aurelian, ne vanquou quet a neliou d’hou accusein èl crechénés dïrac en Ampeleur payan, ha hui e vou exposel de vout martïrés. » Hennèli-é, emé erSantés, erhaèrran cliancê é ellehé arrihue guet-n-eign: ne gontan quet ar me nerh prope, maes esperein e ran tout a liraece ol-buissant