Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/29

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

4 GUENYÉR. -- SANT SlUÉON, tlERÏIlTP. ü gommnnion sanlel. Simeon, crihueit guet er vngadur divin-zé, e sâuas quenléli hag e zaibrns bouéil/Lam n gonüanee én liani en doé groeit er mirâcle-zé én é amlrèd, ean e vennas tremeine er honreis ér memh fa*con ahud é vuhé; ha Theodoret, doêior ag en ilis, péhani en dès scrihuet huhe orSant-men, e rapporte penaus énamzcnna hi sa iliné, en en doé dé]a yunet el-cé eili coareis nr-n-uéguènd. Er memb Thcodoret c lare hoaïi é oé rpieu distér er péh e zaihré énam* zérieu-aral, ma ellér lurei penaus corv adorubte Jésus-Chrouist, e receué peh eih dé, e oè casi é ol vihuance. ErSant egùitlas é henniiage eït monneL de vihuein ar lein ur manè: tnaes èl ma oé oueit partout dre er vro er hrud ag è sanleleah, a hep-tù e tè tud d'er gùèlet, hag er visiteu-zè en disLroc ag en orteson. Simèon e hum avlsos nezé de seuel gnet mein ur pilér, pchani a gommunce n'en doè meit nâu troetèd, inaes rein e rasdchou én achi-mant heta tri-uéguènd troetcd a ihueldmt. El lcin a nehou n’en doè meit tri zroelèd a dro, guet ur balusiric(| havul doh ur gadocr-prc-dègue. EI-cè n*ellé quet azcein na lmm astenne a lièdè gorv : gohér e rus huin staguein duiand deu-ucguôud dé doh ur péle aveit hum accourcein de ciiome en é sâu nozha dè. Ar lein er pilér-zé c tremei-nas seih vlai ha deu-uéguênd, esposet d’er glùu, d’en ahuéle liu d’en tuemdèr. Ur fgegoa quer souehus.de vihueinedennaspersècutioneuar nehou: donnet e ras tud memh d’en anjuliul; iod en nccusé a vanité ; réra! er galhué higod ha lorhour. En hennittèd ag en Égypte, quènt er hon-dannein, e vcnnns hum assureinag é zlspositioneu intcrior : larein e rant étré-z-ai é oé rel ordrènein dehou, a herh en tad supérior, dischennea ziar é bilérlia hum Iaquat é mesque er venéh aral, ha mar en dehè refuset er gohèr., é vèhé bet ur merclie splan ne oé quet sperèd Douc en dalhé cnou; niaïs é conlret, mar en déhé sentet, ne véhé quet doutance erhet nc oé drè ïnspiration Doué e oè montet ènou. Casse e rant ur menah d’er havouet, eitordrénein dehou dis-chenne a herh er supcrior-general. Er Sant, quenlèh ma cleuas er honzeu-zé, e hum breparas de zischenne guet un air coutant. Un ahocissnnce quer pront e ras haualiuein é vertu, ha lausquet e oé bet tihre de chôme én è lèh. Siméon ar é hilér e offré hemb cesse de Zoué pedenneu gredus : ènou e pratiquas er morEcficationeu rustan. A va-zé e predèguè diliue pé tair gnéli én dè er henigen hag en disprisance ag er hed d’un aün a dud e zé d‘er cheleuci; hag un nomhre hras a Sarrasinèd hag a baya-nèd aral ê huin gonvertissas lmg e houlennas er vadient, goudè ou dout gùèlet ha cleuet en dénburhudus-men. Consukete oéguet en Escohèd ar en affserieu a gonséquance ag en llis. En Escoh a Antioche, er Brin-cèd hag er Briucezèd e yé de receu é vènédiction, hag er rouc a Berse en doé ur respect-bras eit-ou » deustou ma oé un anemis ter-rible dVr grechènion. En Ampeleurèd a Rome e rchum recommandein dè bedenneu, hag en ampeleur Marcian e hum zeguisas eit en dout er bligeadur d’er gùélet lia d'cr hleuel. Er Sant en doc en donaezon a virâcleu, hag e hùellé d*er ré glan e yc d’er havouet. Laquat e rc de unanen ancmisèd hrassan, ha digue-picr-mate ré en ol, hemhdiffèrauce erhet ètrè erpeur hag erpinliuiq: