4 14 HAI. SANT PACOH, ABAD. £B BÜAPZfeCVÈD DÉ A VI$ HAI.
SANT PACOM, ABAD. Ep Sant-men, guenédicq ag en Thébaïd, e elle hout considéret èl er Fondaloup ag er vuhé religius, de laret-é, ag er ré péré e vihue é cumunén ur hovand édan up supérior. É dud, pérée oé idolâtrèd, c ras en dessùué superstiiioneu er baynn-nèd, ha Pacom e ziscoas, Dg é youanquis, un doustér lmg ur modesii bras. Arrollet é armé en Ampeleur, casset oé bet de Dbèl>c, quércapital ag en Thébaïd, ê péliani 6 oé un nombre bras a grechénion. Er gùir dis-ciplèd-men de Jésus-Chrouist, péré é glasqué en ol occasioneu de gon-solein ha d'assistein er ré e oé ê misér, e guêméras truhé doh er gueih soudardèd-cé, péré e oé ranfermet ha goabdrettet: ind e hum gompor-tas én ou andrèd èL pé véhent bet ou bugaté prope hag e rautas debai en ol chervigeu a béré é oent capable. Pacom, souéhet é hùélet ur vertu quer bras, e houlennas péh sorle tud oent, Img a pe hanahuas é oent crechénion, lmg è rent vad è!-céd’en ol, én gorto a voul recompancet ér bed aral, ean e hum santas touchet dré garanté eit el lézen santel e hélient, Img abraset dré un desir ber-huidunl de chervigein en Doué e inspiré santimanteu quer caêr de ser-viterion. Ne cessé a houdévèh a lareLer beden-men: « 0 Doué, Crouéour en nean hag en doar ! lairlet ar-n-an ur sel a druhé, délivret-mé a me misérieu; ansaignet d’eign ur gùir moyand d’hum ranlein agréable d’oh. Me ol desïr ha me ol studi e vou d hou chervigein lia d’accomplissein hou volanlé santel. » Pacom, deitde vout libre, ereceuas er Vadient guet er santimanleu brassan a zevotion, bag e gueméras quenléh er resolulion de gùittat er bed. Cleueiu e ras laret pemius un hermit santel, hauhuet Palaemou, e chervigé Doué é creis un deserh : monnet e ras d’er bavouét eit er pe-dein d er receu eit é zisciple, En dén santel e reseondas deliou é vôlé é resolulion, maes ean è gonseitlas dcliou clasque ur maestre aral eit er honduie é hent er barfajclion. Hilleih cl-oh* emé-ean, dioustet dob er bed, e zou deit d’huin offrein d’eign, nia;s hanni n'en dès perseveret: calet ha poénius*é er vuhé e gonduian amen. Pacom n’hnm rebutas quet, hag er pedas muyoh-mui d’er hemér. En hermit e laras anlin dehou : « Ne gredan quet, me mab, éellehet Uum hobér doli er he<;on ma vihttan; ne zaibran nameit bara guel un tamicg balein; n’hum chervigean jamaes a hùio nng a ivle; me dremeine en hantér ag en noz é cannein psal-meu pé é hobér méditation ar er Scritur saèret. Mar-a-huch é treinei-nan en noz antiér hemb cousquel. » Esperance c mès, emé Pacom, pe-naus Doué, péhani en dès men degasset devat-oh, e rei d'eign en nerh d‘hou hélie. Palaemou, é bùèlet é gourage, er receuas nczé hag e ras dehou en abid a venah, En disciple e zas soudèn de vout quer parfset ha quer santet èl é veestre. E grèd e oc quer bras, ma ne gavé nitra calct: yuneu, veilieu, morteficationeu, labour, fatigue, nilra ne oé dïaes eit-ou. Pacom e yas un dé èn un deserh bras, ar vord en Nil, hag é bum laquas d’hobér oraeson. Durand é oraeson, é cleuas ur voch, péharii e 35 274 ■ nui
