Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/309

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

23 MA!. ■— SANT GCIBERT, BJl-NAH. 291 a surté eit ou bulié, oudanné iiag ou inour. En duci-cé, én un affliction quer bras, lium adressas doh en Ollicér santei-men. Hamdiuein e renté gourage lmgé sanleleah, ha credein e reni ne oé namcit-ou capable d*ou delivrein ag ur gapiivitéquen estrange. En affser e oc dtses ha dangerus; mies neoah er garanté en doé eil é verdér e ras dehou huni garguein ag er gommission-zé, Goudé en dout grateit monnet é perhindet de Kome eit visitein Béieu en apostolèd sanl 1’ieire ha sant Paul, lïeuvon e as-samblas tuclientil gueter boble ag erbarlér, hag é creis en noz, é von-tant ol dié squélieu, Beuvon er hetan, èr hastel: somprenein e rant er Sarruzinèd, hag en darne niuyan a nehai e ùé bet grocit prisonnerion. Capitcén er Sarrazinèd-zé hagé vugaléhum rantas crechénion. Enoflicér-inen, joéiussoh hiileili en dout gouniet incanneu de Jcsus-Chrouist, eit en dout distruget é anemisèd, e ras rusein er hasiel, hag êr Sarruzinèd ne zunt quel mui goudé de droublein er hantona Brovance. Beuvon, goudé-zé e gùitlas er chervige hag e renoncias d*er bed eit hum gonsacrein ol d’en exelciceu a bcnigen : peb plai é hc ar droèd é perhindet de Rome; biliuein e ré én cdy ér vrassan mortelicalion hag én ur retraet continuel : er beden bug el lectur spirituel e bartagé ol é amzér, hag é vadeu e oé casi ol aveit er beurerion. Énacbéniandag é vuhé* é veiiñas hoah rnonnet é perhindet de Rome, maes arrihue éta! er guéru Bavie, ean hum santasclan, hag hum breparas (juentèh de receu er marhue de béhani en huni zisposé u houdé pêl amzér: recea e rasé Sacremanteu guet un devolion gredus ha distribuein c ras d*er beurerion ol er pch c oè guet-ou. Goudé en doui ordiénet inter-rein é gorv él léli ag er venèd destinet eit interrein en dud peur, é ranias é inean de Zoué én ur peah bras, ér blai98(i, er sadourne quênt er Pantecouste, Er iniracleu arrihuet ar é vc, e ras sehuel én é inour hag èn c h.anhue un ilis gaêr, é péhani é oé bel laqueit é relégueu sanlel. Er Sant-men e zou inouret én ur fae^on spécial é Provance. BeUexion> Pe ne véhé bet Beuvonéa é amzér nameit un Eutru bras hag un oflicér courajus, ne véhé quel conzeta nehou bermen : ancoéheit vélié èl un anfin a réral. Er vertu hager santeleah-é e rante lmn hanhue immorlel. Er gacrran calité c elle en dout mab-dèn ér bêd, e zou bout vertuus ha santel. Gùel lia pourfiuaploh-é boutur lirechén pé ur grechéncs vad, eit n*en dé bout rouépé rouannès. E1 m’en dé infâme er péhèd ha digne de voul dispriset é peb stadhag é peb condition, er santeleali e zou admirable partout, ha chervige e ra é peb slad de scùir ha d’example ;.maes pè hum guve é lud a vrczél hag è tuda galilé, er snnleleuh e luhe hag e splanue hoali davantage : touchein e ra muyoh calonneu ha speredeu er réial. Er boble qucr clous èl en noblance e gueinére scùir ar nehai, ha hanni, na bras na bihan, ne gave mui digaré erbet aveit excuseiné zizevotion. aa taa; Aaaa mi. a simi g. o p opqq qq oïs>£ slsl & 5 r mrv & ts ïnnf ïnrs vtr wS wmr mrwmmïïtiïT ? w irir EN DÜIVÈD DÉ AK-N-UÉGUÊND A VI5 MAI,

SANT GUIBERT, MENAII. Er Sant-men, guenédicq ag er Brabant, e oé bet desquet a g