Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/333

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

hag e ras trugaiiéquat Doué eit ur faveur qner bras. >e cessé a gonseil-lein d’lié frièd gôbér batissein Misieu iia covandeti eit gloér en Eu(ru-Doué. Nezé é oé bet sauet é Paris un ilis gaèr én inour d’en apostolèd sant Pierre ha sant Paul, hanhuet bermen ilis Santés-Geneveu, ê péhani é oé bet inlerrel Clovis, Goudé marhne er Roné, cvugalé ebartageas er ranteleah etré-z-haï, ba Clolilde, ou mam, hum dennas ér guér a Dours, é pébani é tremeinas er reslé a hé buhé ér beden, éryune, ér veilleu hag er mor-teficationeu aral a benigen. Gusquet guet ur simplicité hag ur modesti bras, ancôéheit hé doé casi é oé bet Rouannés hagé oé hé bugalé ar en trôn. Hé sperèd e oé occupet liemb-quin guet en éterutlé. Annôncein e ras en aer a hé marhue tregond dé quônt ma arrilmas. Un dé ma oé c pedein guet grèd ar vé sant Martin, Doué e ras dehi hanalmein er mo-mand-cé. Én hé hlinhuèd dehuéhan, er Santés e zavreas de glasqite hé mabèd de zonnet d'hi gùélet, hage recommandas dehai chervigein Doué lia mi-ret é hourhémenneti, soulagein er beurerion, bout mad é quevér ou sii-jtlé ha bihuein assamble én ur peali parract. Goudé-zé é ordrénas rein d’er beurerion er péh e \éhé chomet ar hé lerli. Anfin, oaidet a zèc vlai a tri-uèguênd, goudé hi dout reccuet hé Sa-cremanteu dehuéhan guet un devotion admirable, Clolilde e varhuas èl ma varhue er Saent, ér blai 545. Rrlïrvtoti. Er Rouannés santel-men e gonveriissas er Roué, hé frièd, Ur voès devot, emé Salomon, e zou un tresol ha n’en dès pris erbet dehi. Pebéh mad n’elle quet gobér ar sperèd hag ar galon ur prièd, ur vgès èl-cé, péhani e studie é imur hag Imm gomporte guet furnès ha douslér eït gotinie é grad-vat, aveit guellet goudé-zé er gounie de Zoué 1 Eii RefleTion. Mar e huès ur giiir garanté eit hou quérent ha hou amièd, prolitet ag er gotiftance ou dès én-oli eit ou avnntage hag ou mad spirituel, goulennet eit-hai amitié ha carantc en Eutrti-Doué, Hennèh-é er gnellan hng er haerran chervigc e ellehéoh rantcin dehai, Tairvèd Refleccion. Er Rouannés vras-men hum goutanté a zougtie habideu gloan, ha hé gustjuemante oé perpetsimple hâ modeste. Pe-guement é condanne en esample-men vanité er merhèd ag er groagué ag er bed! Pe véhé eninean braguerissel a verluyeu, ne gollehoh quet en amzèr é Iaquat de vragual nag é dressein quement er horv. irtïnjTïïTroïïïTrtf oTïTïiirs Blt BtlARVÈD DÉ A V]S HEHCÉTf. . SANT QUIR1N, ESCOR HA MARTIR. Er Sant-men e oé Escob é Siscia, é Pannonie, hag en doéconvertisset ol er vro-zé d*el lézen a grechéneah. Pe gleuas laret penaus Maxime, letenand er goarnour, en doc ordrcnet en arreslein, ean e sortias ag er gnér, é péhani ne oéquet mni a surté eit-ou; mses er sourdardèd, da-vaect ar é lerh, en arrestas quènt pél liag en degassas dtrac Masime, péhani e houlennas guet-ou mèn é fallé dehou monnet èl-cé de déhe. < Ne mès quettébet, e rescondaser Sant; ne mès groeil nameit senleïn