Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/367

Un Eulrn bi’as, iiunlmei floel, e ré é zemeurance on)ina?r én tir hastet, péhani ne oé quet goal-bèi doh en alihati. Hoèl c oé un tién or-gueillus, cruel, lieml> tmhé, hemh respcct eii en treu sucret. Uuan.ug é serviterion en doé commeltel m* faute dislér. hag e oé het arresiet (jiientéh Im taulet én ur prisoti tihoèl, a héiiani ne zelié sortie namcit eit hout iaqueit der marliue. Er maieurus-cé, tourmamet cn é brison, e gi ié miséricorde ; er Sant e gleuas un dé é voéh hirvoiulus, hag c galon e oé het touchet dré gompassion. Deustou n’lianahué quet cn Enlru-zé, monnet e ras d'er liavouét hag er pedcin c ras hmnbleinnnt é hanliue Jèsus-Chrouist, pèiiani en dès délivi el en ol dud, de laquat é liberié er peurqueah miscrable-zé, punisset déja assès ag c laute. Er Prince-zé, é leli cheleuet mat er beden humble-ze, e ras chassein er Sant guet dis-prisance ag é balaes. Sant Méen, rebutet guet en dud, hum adressas dohDoué.è secour ordinaer én é olzobérieu. Slouyetê presance Doué, en dar én é zeulegad, ean er suplias de zelivrein er prisonnèr, iia quentcii é rangcuneu e dotiras, en doreu ag è Itrison hum zignéoras, hag en dén-zé hum retiras ér liovand él ul léh assurel. - Hoèl, pegleuas quement-cé, e yas quentèh d'énou. e ras torrein en doreu, e antrèas dré nerh èr hovand, e anjulias er Sant hag e gassns é brisonnér guet-ou ; maes è grime ne dardas queta voul punissei. Quênt arrihue ér guér, er Prince maleurus-cé e gouélias quer rusle a ziar é jau, ma oé draillet ol é gorv, ha torret ur vorhèd deliou. E1 latn-zé el Jaqtiasde zischenne én-ou é himan ha d fianahueïn è faulen : rein e ras é liberté d’é brisonnèr hng e Itoulennas pardon guet sant Méen. ErSant-men, goudé en dout laqucit règlemant mad èn è govantl, e guemèras er resolulion d’liobér ur voyage de Komc eit visilein Béieu en uposlolcd sani Pierre ha sant Puul, hagel Léhicu Santel aral. lut ur re-torne è Brelagne, è iremeinas dré er gncr a Angfirs, hag un dame lorh-devot e zas (Eer pedein de zistrugein ur serpand monstrus, pèhani en doé è retirance ar hé doar. Er Sante stlcigeas er serpand gtteié slole, liag en taulus én ur rivièr, è pèliani <i oè bet mouguet. En dame-zé, eit recompancein sant 31èen, e ras donaezon deltou ag en doar-zè, è péhani é sauas ur hovaud aral. Er servitour-men de Zouc e zas d^achilme é vuhé é abbati Gael, hag hum zisposas dré en ol exelciceu e ellé inspirein deiiou è zevotion gre-dus de gompartssein dirac Donc : un M\ en avertissns ag en dè hag ag ei1 inomand ag é varhue, liâg er Sant e annon^asquenient-cè d^éziseiplèd ur mis benac quêut é varhue. Pe santas é ser dchuèhan é toslal, ean e ras galhuein olé venèh eil reeommandéin-dehai ol er berscvèrancc hag er lidélitè èn ou règle, iiag eit rein de bep-unan c particulièr en aviseu a béré en én doc dobcr. Uttan a nehai, hanhuet Austôl. péhuni e oè bélêg ha fillor dehoti, e oé quen triste ha quen disconfortet, qtte n’eiiéquet parrata ouilein. En Abad sanlel e ras dehou monnet dedal è Imlè, hag én ur dorchein ean-memb ézareu, e laras dehou : « Ne vèhèh quetalfliget a me marhue : altèn seïh dc a vamen hui em hélioti, lia ni hum gavou nssamble durand ol en éterniic. En termein a hun disparli ne vou quet liir; hum gonsolet entu liâ iium brepâret d'er momand-cé. * Goudè en dout reit è vénédiclion d’é verdèr ha receuet ol é Sacre-mauteu, sant Mèen, é galon, é zeulegad hag è zeournc saliuet trema Douè, e rantus é sperèdètré deounie é Giouéour, ér blai 617. Austôl e varhuas eili dé goudé, èi m’en doé annoncet er Sant. ■ I