Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/368

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

3^0 BÜIIÉ ER S.ENT. Mécn e oè deït cïe vout nr Sant brus c berre amzer dré en inno-f (;.imce ag é vuhé lia dréé !>urtaet vtüs. Jamaes n'en doé saniei er revoltc er hicfj, a linlamor ma comman^as abrèd de gnstieïn è gorv dré er yuneha dré vortRficntioneu continuel, É gorv n’en totirmnnlé quet ha ne rc brezél erbct dehoii, ha neoah ne cessè ag er morteficin. Hou g’hani hui necessealiou lourmantein pé a hou tantein, ha neoah ne falle quet d’oh cleuet conze a benigen. Chonget ha comprenet mad penaus er burtaet n'hum gave queté creis er pligeadurieu; clionget penaus hemb er morteficatroneu n'el!et qnet conservein hon inean purdirac denlegad en Kutru-Doué; chonget anfin penaus ne vou nameit er ré en dès nr galon pura guement e liùélou Doué.. Sellet enta péh sorte resolution e huès de guemér ar gnement-cé. Pratiquet pebsortc morteficaiioneu; veillet ar liou squêndeu, Buhé ur Iirechén e zelie bout ur martir continuel. BIS BIL DK AH-N'DÉGDÊWD A VIS JdEUOÉW SANT PAULIN, ESCOD. Sant Paulin, guenédicij, a Vourdel, goudé en dout groeit é studi, e véritas dré en excellance ag è sperèd ha dré é loqtiance vras en dout er gargue inourable a gunsul er guér a Rome. Diméein e ras d*ur Spa-gnolès, hanhuel Tlierasi, péhnni e oé inouraploh hüleih drè hè vertu lia he mérite bras eit dré hé noblance lia dré hé danné. Paulin, di‘è é furnés, c lèuldètl, é zoustér ha drè er vertuyeu aral en doé, e oé islimet Iia respectet guet enol. Un nombrcbras a amièd en doé én llali, c Spogne liag é France, rac m’en doé malestret er broyeu-zé guet un hubiitet admirablecn ufberien pub|iq ha particulièr; maes Doué péhani e venné gobèr a nchou ui leslre a inour, e ziguéoras c zeuiegad ar er vanité ag en inourieu ag er bed, hag e inspiras dehou en desir de changein a vuhé. Paulin e gavé diaes brasconservein er burtael a galon è creis en dannè hag en inouneu. Er revolutioneu arrilmetén Ampire, e changeas é for-tune, liag e ras dehou de gomprenein daVantage, péh quer vaen ha quer bresque-è en trcu ag er bed-men. E brièd, deustou ma oé youancq ha ma ellé joeissein ag en ol pligeadurieu, e oc bct er guetan de gonseil-iein dehou dispriscin ol er pèh ne oc tjuei Doué. Un dra cacr oè ou gùélct ou deu doh huin acconragejn en eil éguilé de giiittat tont aveit hèlie Jésus-Chrouist én ur fac<;on parfacttoli. Collc e rezanl er mab uniq en doè accordet Doué dehai, hag a houdé en amzèr-zé, ind e goussantas bihuein assomble èl brér ha hoèr. Er Sant e changeas a habid, eit an-noncein d‘er bed ne venné quet imiien dout nitra cumun guet-ou. Gobèr e ras en dilés ag è gargue eit hum retirein ér solitud, é pèl» léh ne chongè mui nameit d’hum santefiein dré er bcden, drè er yune ha dré el leciur ag er Sci itur sacret. Gùèrheioe rasolé zanné, fond ha defice, ha rein e ias en argand dTer beurerion, En ol e admiras ur garantéquer bras; hag er brud ag è santeleah e yasqtier pêl, ma oé istimet guet er brassan ha santélan Escobèdag en Uïs, sant Âfartin, sant Ambroés, sant Augustin ha i èral, pèrc en dès groeit uêlationeu bras ag ef Sant»men.