Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/388

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

ïi drès-orttin£er, mn hirissc er réc gleué conze a neliai. N’ivé nameil deur, lia ne zaibré name.il bara lieye Ua lezeu : hum accouiTeine ras cjuement a nebedicgueu doii el lezeu, ma tiovcras absolumantbara. Dougue e ré atiâu ur cilice : nr planquen e cbcrvigé dehou de hulc, Jiag er pemb plai delméban ag é vnbé, ne gousqué nameil aséei ar ur bantj. En Escob a "Vi^ance, louchel é cleuet conze ag é vertuyeu, e ras dehou rccen en Ürlieu sacret, ba diar er brud ag é sanleleah, liilleili a dud devot e zas d’cr liavouét cit bout conduiet guct-ou èn iienl ag er salvedigtieah. Doué e accordas dehou en dontezon a viracleu ; mtes eii n'en déhé quet hum bloriliet, ean e bermeuas elmé ma véhe bet tourmaniet é servitour dré dantalioneu horrible, péré ne chervigezant nameil de buriliein é verlu. E dad hag é vam, péré e oé lioah bihue, e gleuas larct penaus en her-mit a Salanigo, a béhani é oé conzel quement én Enrope, e oé er mab-hont e grcdent marliife hag en doé groeil deliai scùille hilleili a zareu: quentéh ind hum laquas én lient eil monnel d’er giiélct. Pe hnélezant e lace milein ha dislilmet, é gorv disséhet ha crocet dré é henigenneu t é liabid grossiér ha disprisable, ind e oé bet quen touchet, ma stouye-zant doh treid ou mab hemb guelletlarel nitra, ha ne scùéhent quet é voquein dehou hag é lrugairéquat Doud ag er graece en doc reitdehou. Ind e gomman^as hanahuein én un taul er vaniiéeu ag er bcd, ba que-mér e rezanter resolution d’lmm gonsacrcin aqnôrh dc chervige Doué. Er bonte Arnoul e oé bet obligét de rclornc d’é vro a gaus d’e ñffa:-rieu; maes accordein e ras d’é brièd er bermission bé doé goulennet giict-ou d’achihue hé buhé guet hé mab, Thibaut e ras batissein dehi ur gambricg, péhani ne oé quet pêl doh é hani, lia quemér e ras ur sourci particuliér d’lii instrugein iia de zcsquein deiii er pratique ag er ver* tuyeu. Anfin, deuzêc vlai goudd en dout bet qùiueit ly é dad, a bdré en en doé iremeincl tri dr forest a Souabe hag d perhindèdeu santel, lia nèu dn deserli; goudé en doul bet reit exampleu caer a hnmilité, a vorlefi-cation hag a batianltet, é spdcial én é glinhuèd delnidhan, er Sant-men e rantas é inean de Zoué, ér blai lUbO, oaidet ardro tri blai ha tregond. llefle\tom Er Sant-men e dremeinas ardro tri blai ag d amzér d perhindèdcu saiuel guet hiileih a faligue ha guet un devotion gredns. Tenncin e ras calz a brolit Img a vérile ag er pcrhindèdeu groeit guet cn dispositio-neu-zd. Paud a dud youancij e ra perhindèdeu; maes disiér-d cn nombrc ng er ré ou groa dré zevotion : calz e ya de ridéc d’er pardonnïeu aveil oti fligeadur liemb-quin, aveit gùélet hag aveit bout gùdlct : ne faiitc quet boiit souébet mur retornant iids der gucr guct pchedcu nelrn* ar ou houcianee. Péii qner muleiinis-é er sorte tud-cd c changein èl-cd er inad én droug, liag é cresquein cn nombre ag ou fdhedeu ér memt jéli ma telielient goulenne hag obtenein pardon a nebai. i ï