Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/398

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

devotan ag en Angïcterre. Ag en ouid a groatdtir, er Brincés santel-men c oé Iren zisprisance eit er mndeu tumporel, Iia ne giusijuc meit er mndeu éteruel ug en neun. Pêllut c ré, u gueinent mu ellé, doh er hompa-gnoneuheu hn iloh en ol de\a;jTnnceu ng er hed : ne vourré cleuet conzc meit n dreu sautel, ha hé hrassan pligeadur e oé hum anti etemiein guet Doné dré cn oraeson. Ke soi tic a halies Lé zad nanieit éit monnet d’en i!is, é pchnni c tremeiné ul lod vad.ag en dé. Pratiquein e rc déja penigenneti hn morielicationeu dresllté oaid; hag enol heurerion e htnn ndressé doh-t-hi, e oé sur a receu perpet ur soulngemant henac én ou misérieu. Noal, m riliue én oaid de choége ur slad n vuhé, è léh profittcin ag er V chunoheu avantajuse oé offrel dehi, pc véhé hct hé clionge diméein, e guerncras er resolulion de renonciein d*er hed ha de gonsacrein lié giiéihta.'t de Zoué. Distrihuein e ius d’er heurerion en o) danné a héré c ellé disposein, ha ne chongeas mui nameit er moyandeu d'hum den-nein cn ul léh henac retirct, aveit tremeine er<reste a hé huhé én oracson hag ér benigcn. Discl&riein e ras hé dcssein d hé niaguerés, péhani c oé ur voès forh-devot hag e vennas boul hé liompagnoucs; Er Santés e achappas un dé a dy hc zad, hemhgottt mcn monnet; maes én ur hedein Doué de rein dehi hanahuein é volanlc sanlel. JHé zad, quentéh èl ma cavas manfjue ag é verh, e ras lii h!a$que partout, cn ur bromettein ur recompance caèi'd en hani en délié hi attrapet ha hi degnsset a retorne d*é halaes. Unan ag er rc e oc oueit ar hé lérh, e hùélas er Suntés guet hé maguerés e trezein ul lène én nr vague, péhani n*en doé na ruan nâ fard crhet, ha caèr cn doé het crinl ar nehi de retornein de dy lié zad, Noalen n’er cheleuas quet Itag e cliomas ferme ér resoJution hé doé (juemèret. Er Sanlés doaret èn tu ral ag el lènc c gavas énou ur chapelle, c pè-hani é antréashag é pedas Doué, én ur scùille hiileïh a zareu, dê rein dchi hanaliueiu er vro e verché dehi aveit gobér hc dcmeurance. Hum santein e ras quentéh inspii et de dremeine è Bretagne-Arvoricq ha de giiiitat tout, (juérent, danné, ha hé bro memb, eit hout liproh de cher-vigein hc frièd divin. Maes penatts trezein er mor quer hras, péhani e separe en Angleterre doh lïretagne? Laen a gonfiance é puissance en Eulru-Doué, péhani e inspirè dehi un dessein quergencrus, Noüluenha hè maguei és e azé ou dihue ar ur harre gùé, hag c dreze er mor er faegon miraculus-zé. Noalucn, arrihue é Bretagne, e hnm avan^as èn doar aveit clasquc ul lèh retïret, é péhanihé déhé guellet bilmein tranquil ha pél doh er saffar ag er bed. É bro Gùénèdjé vihué nezé un Eutru liras ha puissant, hanhuet ' INizan, pèhani c oc tm dén crucl lin libertin. Hum gavouét e ras un dé guet er Santés, péhani en doé receuet guet Doué ur vrahuitc remer-quahlc, ha pligein bras e ras dehou : quemér e ras memh aveit-hi ur garanté disordre. Nïzan, péhani ne glasqué meit en occnsïon de gou-tanteïn é blïgeadurïeu criminel, e assseas dré bromcsseu caer Iaqnat er Santcs coutant de ziméein dehou; maes Noaluéñ en doé qneméret Jésus-Chrouist hemb-quin avcit prièd, ha ne vennas quet cheleuet doli è gon-zeu. Nizan, furietdoh ham hùélet èl-cé disprisel ha rebutet, e gomman-$as hi menacein d*hobér dehi andnr en lourmanteu brassañ hag er marliue memb, ma ne venné quet coussantein d'é zesirieu, Evenacett ne