Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/40

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

ï > Buné en s^m. ïwg é <kï bet degasset gtiei Donénveit inlerrein e gnrv. Antoén e gom-jiijiï£ïis de onifein : c rñ’hoïi pèi.iet e Jaré-ean, n*eni abandonnel (piet, 1 pé oblenet cit-on er graece de vcrlinei eliué gtiet-n-oh. Gioèr Doué, > c rescondas sant Paul t e zelic inonnei c raug liou avantage prope; liou * tisciplèd en dcs hoab dobér a hou insinictioneu hag a hou exarnpleu; er graice e honlenmm guet-n-oh, c zou de vonnet de glasrpie er vantel cn dês reit d’oh en cscob Athanas, aveit golein me liorv goudé mc marhue. > Sant Anloèn, gotulc en dout boquet d’é zeourne hag ou gluhet guet ezureu, e bariias qnenléli cit relorne dJc govand, é pchani e arrihuas triste lia dihuiguict. * Alaleur d’eign, e laras-ean d’é zisciplcd; n'en don > meit ur misernble péhour; ne veritan quet dougue en hanhne a hermit > liag a servitour de Zoué; giiéletc niès er profaet Kli, gùelet e mès > sant Yehan-er-Badéour dn deserh : èn ur guir, gùélet e mès Paul ér » baraouis. » Ne laras quct davantage, ha quernér e ras manlcl sant Alhanas, én ur scoeir» ar boul é galon : ne vennas quet meinb daibrein <[uèntlium laquatarré én hent; cune en doc ma vclié marhuetsant Paul liemb ne véhcbct ar cl lèh. E trctant, sant Pauï e varhuas èn cffèd, hag Anloèn er gïtèlas è von-tein d’en ncan, gronnet guet nr sclserdér liguèrnus hag é creis en telèd, er broisctèd hag en apostolèd. Deustou d’er joè en doé, n’el!ns quet parrata ouilein d’en tresol prècius en doè collet, hag cn doé hanahuet rai zéhuéhad. Hum durel e ras c facc doli en doar, èn ur grial: € Ah! me > zad er garanié. perac em deléset-hui? A possible-é m'cm bchè hoti > hanahuet quen dèhuèliad aveithou colle quen abrèd? > Gontinuein e rasé route, hag a pe arrïhuas èrgroh, é cavascorvsantPauIar èzeulin, é bôn sauet hag è zeourne astennci trema en nean. Credein e ras a gue-tan è oc hoah é buhè; ma;s èl n’cr hleué qucté huannadein nagè ténnein è hènaïe, ean e hanahuas è oè marhue èn ur hobér oraeson. Anloèn e lironnas è gorv saniel guel er vantel en doè degasset guel-ou, en tennas èr macz ag er groh, hag e gannas hymneu ha psalmeu, révécuslume en Ilis; inses èl n*cn doè bcnhuêcq erbet eit loulleiD en doar, forh ambar-lasset e oc ha ne houié petra gobèr. Ér momand-cè deu lion e sortias ag en deserh hag e zas d’hum durel doh er horv marhue. Ind e hum la-quas goudé-zè dc ziscrabellat en doar guet ou ivineu, Iiag e donllas ur bè dôn assès aveit inlerrein nn dcn. Anlocn e iaquas ènou corv sant Paul, hag er golas a sable. Qucmère ras er sse en doé groeit sant Paul a zeliùu palmès, ha retorne e ras d’è govand. Nc vanquas quet jamfcs a busquein er sse-zè dc houilieu Pasque ha d’er Pantecouste. Sant Paul, e varhuas el-cè èr blai542, onidet a drizôcvïaiha cand, a bcré en doè tremeinetdeu ha puar-uéguênd én deserb. Keflevion. Sant Paui, én ur déheé raugcr bersècution, egaveèn deserhè saïvedi-gueah, c répos hagè barficction. O pèh quer gùir-è penaus er liersècu-lion e zou avantajus d’emb, lia penaus er rè hun persccnte e ra d'emb liès miiit a vad eit a zrotig. Jtii reflexion. Queian chonge er saiit-menncôé quet de chomc perpct èn deserh: maes Douè, péhant en doé un desseinara! ar neliou, e ras dehou santeinénou (juement azoustèr, ma lisprisas a nezé erbed liag è bligea-duridii1. lnean crcchènès, èn amzér ma ta Douè d’hou calhuein,a pe