Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/417

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Doué e accordas phuc d'er Sant-mcn en donaezon a viracleu. Dré ea nerh ag ê hedenneu, Thuriùu c rantas er gùclet d'er ré dal, er hêrliet d'er ré cam, er hleuetder ré Loar hag er gonze der ré mud :,res$us-ciiein e ras memL) tri a ré vai iiue, hag é spéciat ur verli youancq, hanhuet Meldoc; hézud, péré n’ou doé quin merh nameit-hi, n>Iient quet arrestein ou dareu. üurand mu oé un dé er Sant è perdègue, é presance uu nombre hras a dud, can c liùélas dougue corv er verh-cé d’en doar : en Escob santeï e ras laret deliai arrestein bet que na véhé het achihue é herdègue. Nezé, héliet guet ol er hohle T er Sant e yas de gavouét er horv marhue, hum daulas aré zeulein, hag e adressas er bedeo-men tle Zoué: < Jésus-Clirouist me Salvér, Crouéour en nean hag en doar, hui e huès ressuscitet merh ur prince ag ér synagogue, hou supliein e ran de ressusciiein ehué er verh queih-men, é presance en ol hohle-men, a cel-lin ina vêlou ha ma hlorifiou hou iianhue sanlcl de virhuïmjuin jamses. » Nezé é queméras en hani marhue dré en deourne, e ras dehi sehuel a Iié chas, hag en hi rantas laen a vuhé d'hé hérent, péré é drugairéquas Doué hag er Sani ag ur faveur quer hras. Anliñ, er Sant-men, avancet*mat én oaid, goudé en dout humaqiiiltet a ol devterieu ur Dugul mad, e varhuas santélemanl, ér blai 749, hag c yas Ùe rcceu én nean er recompance deliet d’é laUourieu. E gorvé oé het iiUerret ên é ilis cathédrale, iia Doué e ras hanahuein gloêr é ser-vitour dré viracleu hras. Sunt Thuriau e zoupaLrom hilieih a harsesieu a Vretagne. ltcfle\loni 01 er Saent e zou I>et carantéus ha truhéus é quevér ou nessun. Doué e ordréne d’emb hum garcin en eii éguilé, hag e venne ma queméréhemh er garanté hun nèsdoh-oinh Iiun-hunan aveil régle ag en huni e zeiiamb liuti honteit hun nessan, de iaret-é, ma rehemh d’hun nessan er péh e gatehemh e véhé groeit d’emh liun-himan, Iia ma laquehemb èhuèh ne rehemhdchou er péh ne gureliemb quet e véhé groeil d’emh, pe vchemh én é léh. Jesus-Chrouist e lare memh d’emh penaus é sellc èl groeit de-iiou ean-memh en ol vad hag en ol droug e rér d'en nessan. N'en don quet enta disciple de Jésus, ina ne gâran men nessan; n’en don quet crc-chén, rna n’en assislan quct. Doué em disprisou, mar disprisan mo nessan; niallligeine rei, inar en affligean ; é contrel, Douéem suportou, mar suportan me nessan; me (urdonnein e rer, rnar er panlonnan ; trettet vein èl em hou Iretlei er réral: doh er garanté eni hou het aveit me nessan, c vein juget. Ne zesiret-liui, mein brér ha liui me hoér, bout câret guet Doué? Nc zesiret-hui ma rei vad d’oh? Ne zesiret-hui ma hou assistou én iiou to-liêrieu, ma liou suportou én hou coannedigueah, ma hou consolou én hou poéuieu?Ne zesiret-hni hout pardonnct gueL Doué? Quèrhctenta, ha grocit er memb tra d’hou nessan. . EU «DAltZÊCVÊU DÉ A VI3 âOUIUlELÉrt. SANT BONAVANTUU, ESCOB IIV DOCTOH. Er Sant-men, admiret guei en dud ahillan ha santélan ag é amzér, ha hunhuet guet raïson en Doclor Seraliq, e oé gannet èn ur guér vihan a