Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/43

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

12 CUPNVÉñ. --- StñT TFTïA* CALTRTT, TTF.tlMIT. Théoilos, ér blai deluiéhui ag è vuhé, e oe nffli^et £'ict ur hUnhuèd hir \n caletsouffrein e ras guet ur hatianlael admirable, ha guct ur resignation parfïet de volañté L>oué. Anfin. lïvn a vcriteu lia£ a covreu nutd, eti abnd santel e rantas c ineañ pur de Zoud er hlai oaidet a hentb plai lia cand. En darne muyan ag er Srent en dès bet cn avantap;o dou dcvout un disquemant snmel; nitra nc secour pùel un dén <riiobér é salvedigueah, èl en (iisquemant crcchéri en dès rcceuct : en inslruction quctan c rcr d er vugalc ê antré dùn én ou spcrèd, ha jamïts n‘ou ancochant. Pehéh domage nc raritdou bugalé en tadcn ha manicu. péré e vnnquc d’er ' hetan dcvér-men; ha pebéh domagc nc ranl dchai iñd-memb? Ind e vou er rc guetan punissct, rac mar ou tlès bugalé dirol ha Ubertin, é ma iriivm]Me n’oti dcs ind inslrugct abrèd. EM DECZiCVÈD DÊ A VIS ■GVEñVÊK. ■SANT YFJÏAN CAFYBÏT, ÏÏRRAIIT. Er Saat-mcn c oé guoncdicq a Gènstantinoplc. É dad hng c vam, pérc c oé tucheiUil vras ha tud a zougeance Dmié, c gucméras sourci d‘eu inslrugein erhat* hag er iiâreiu e rent merbet a balamor d’c imur douce. dc vodcsti ha d’c aboeissancc. Scl mui ma cresquc én oaid, sel devotoh ha parfdPttoh c tc elmô bamdé. Ur inenah, cn ur rïremeifie un dc dré Gonstanlinople eit monnet cie Jcrusalem, e zasde Iionlenne logein é ty é dad. pchani eoc forh-cha-ritable, hag e ras un diguemcr mad a ncliou. Er iiroaiilur-men, péhanien doc nezé deuzèc vlai, ravisset c liiuilct devotion er menah-zc, e houlennns guct-ou a béh covand c oc, lia pomutsc vihuécnoti. En tad menah e rcs-condas dehou c oent puar hand ér mcmb covand, hag è oent oï occupet en ed rum goutlé cguilc de gannein inclationeu Douc noz a dé, liemh cessein momand erbct, Er liroaidur, touclict dré un désir herhuidant de vonnet de chervige Doué er hovand-cc, e zrsehmas c intaniion d’en dén santel, lia caér en doc bct er rncnah rcprcsantein dehou c oè rai vouaucq, ne oc quet crihue assès eït suportctn er yuneu hag pr moriefi-cationeu q braliquér èn m* hovaml : t Tad santel, enic er hroaidnr, a pc iu spire d’eign en Eutru-Dotic er resoUilion*zc, ean e rei d’eigu ehné (iré è grjjece, cn nrrh dTuim acquiuein a men devcr; ha nTiou <]ùiitein quet qtiô(U nTinu pou promettel d’eign dré sennant, é tre-nieiiielifii drc-men pe zeiiet cn dro, aveit me hasse guet-n-oh dTioti Cftvaml; n’ellcoh <]uei nie refusc hemb resistem doli vohmté Doué. » Er mcnah, é hùélet én liou un <levotion hag ur limtrage drest é èaid, èn assuras é vcliè rr-ioniet dré cnñu. Goudé ma oc parüet, er liroaidm* e I)nm brcpâras dacconiplissein é zessein, hag e bedas é dad hag é vam dc rcïn dehou iivre en aviêl ; tremeine c ré paud a amzér bamdé doh eUeine. Er menali ne vanquns qnet d*é hromesse, hag cl ma cavas er Sant-tiieit férmoh eit hiscoah cn é santimant, n‘en docdoulance crbet ne oc 4 i I > >