Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/432

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

e lioali én lic Iiavd, pe gollas lie mam. Hé zad, hanliuet Edesïus, unan u vitiistrêd en idolèii, Iti ras d’ur vaguerés, pèhani e oé crechénés, hemh nc houtc, I^r vagtterés-cc e brofiltns ag en occasion e biesanté detii providance Doué de sauvein er lironidur-men. Hi insti ugein e ras erhat ar en ol gùirionnéeu ag; er Fé, hag èl m*en doé er verhicg-men dispo-siiioneu eurus hag un inclination vad, profitiein c ras merbela insiruc-tiüiieu hé maguerés devot. Ouemèli èl m'hé doé erhoalh a rmson hag a sperèd eit quemér hé re-solulion, u’huni goutantas quet hemb-quin a boulenne hag a receu er vadient, maes gobèr e ras huah rô a burtaet, hag a nezé é laré é oô hé ol ilesir merhuct eit Jésus-Clirouist, Ilé zad e oé bei quênt pcl inslrugel a guement*cé : ha goudé en dout groeil dehi donnet d’er guèr, ean hi menaeas, èn ul laret dehi: * Jiet-é sacrefiein d’en douéèd, pé le zelie boul én gorto a vout trcuei èl itr scla-vès, ha te gavou én-an , non pns un tad, mses un lyrand. ► * Ne verne ê péh faccon é vein treltet, e rescondas er Santés, mé vou perpel liou meih, ha perpet rnè hou inouiou avel me zad; iuïcs liag é teliehehen souffrein en ol poénieu, mé vou perpet crechènés, ha n*adorein jamaes nameit er gùir Doué. Hé zade ras nezé hi laquat é mesque er sclavésèd, én nr ordrénein hi magueïn guet er memb bouéd, ha rein delti el la-Dour poéntussun , hemb truhé erbet doh-t-hi. Er Santès e souffras tout guet ur batiantaet ba guet ur joé, péhani e douché calonneu en ol nameit bani hé zad: Lemel e ras guet-hi hé dillat caér, ha hi hasse e ras ar er intezeu, guel itr goh habid, dè hoarne el lonnèd. En habid peur hag nset-cé e Migé mmdehieiten ol gusquemanteu caérran : bourrein e ré én hé hondition; ha Doué e garguc hé inean pur ha santel ag é vénédic-tioneti dou^an, lu freparé de gombalteu rustoh ha d'ur victoèr assuret, Êl ma oé uu dé guet hé lonnèd ar vord en hent bras, er goarnour Olibrius e dremeinas dré énou, bag én ur reinerquein hé air noble, hé modesii ha lié brahuité, e houlennas guet-hiè hanhue hag a beban èoé. Ilè fae^on de rescond er ravissas; mses èl ma tisclaerias deliou c oé cre-clténés, ean e ordrénas hi honduie d’Anl.ioc1te. En trenoz, er goarnour e ras hi degasse dirac-t-ou, hag e laras debi: < Caer bou pou iaret d'eign, me merb, é oli crechénés, me zou én gorto è lamoti er chonge-zé a hou sperèd. Mc venne gobér hou fortun ha hou rantein eurus. Mè venne hou carguein a inour haga vadeu. » — * Eutiu, e rescondas er Santés, me fortune zou groeit a hoiidé in'é més er bon-beurde vout crechénés : ne zesïran mui nameit pligein de Zoué, péhani ft chervigean, ha péhani hemb-quin e vèi ite htm abocissance, hun respect ha hun ailoration. » — < IN’en dé quet (piestion amen, e laras er goar-nour, a zihuennc hou religion : question-é ag en dessein e mès d’hou qiiemér eit prièd, ha ma ne receuet quet en offre e ran d’oh, n’en dès tourmant erbet de bébani ne zeliet hum breparein. • — < Preparet-ou de guemenl tra zou, e rescondas er Santés, Iiag esperance e mès ne vou jumaes nitra capabie de ziscarre me hourage; me ol gonfiance e zou é Doué, de béhani en e mès gloèstret men gùérhtact, hag esperein e ran ne bennettou quet ma vcin féahftt* » Caranté er goarnour e changeas nezé é furi: ne oè quet mui mteslre a cehou é hunan; ordrénein e ras ma vèhé bet dispennct corv er Sanlés guet ivineu hoarnè. Er goèd e rïdé hag e verhué ar en doar : talonneu ■