Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/465

4 XST. SAHT FRIAÏtO, HERMlT. . 447 beü? De belra é chervige (i’eiga en neüedicfï danné e dolpan guct quc-ment a Uoén hag é risde a me saiveüigueah? Tardet e mès rai <léja : me venne hum rein ol de Zoué ha tremeine er reste a mem Uulié én é cher-vige. * Queiuér e ras enta er resolution üe gùittal é dy hag é guérent aveit hum gonsacrein ol de Zoué. JYiard hum dennas én un inUen (ormet dré er riviérea Loir» hag un diucie r lianhuet Secondel, de Uéliani en en doé discheriet éresolution, e vennas bout er hompagnon ag é solitud. Énou ind e vatissas peU-utmn é logellicg, hag e vihtius ér pratiqueu ag ur benigen ruste ha calei. Oc-cupet hemb cesse a Zoué, tremeine e rent en dé hag en noz c hobér oiüeson ha méditalion. Secondel hum laus<|uas de vont trompcl guet er goal-sperèd, pèhani e inspiras dehou en desir de vonnet d instrugein en dud a ziar er miezeu. Qiiittat e ras é hermittage, liemh laret nitia dcr Sant hag en huin liHjuas de Uerdègue. Kr miracleu e ras én é voyagcu, e ré dehou Uout iuourel guet er boble ha sellet èi nr Sant Uras. Goudé-zc é retornas d’é lierinittage, lia hum vanleiu e ras dlrac ègompaguoii ag armtracleuen doé groeil. t riard, é cleuel <|uement-cèf e laras dphou,èii ur ouiiein: i Ah! mem Urèr, pèhrp.ter maleunis-omb-ni! Mc hùéle dré ho« tisconricu é ma er goal-sperèd-éen dès hou trompet: retornet d’hou logellicg ha gioeit penigen a hou faute : pedet Doué d’hi 1‘ardonoem ita d'hou sclueriein. iiil ne gouehéhet quet mui è laceu,anemis hou salvedi-gueah. » Secondei, touchet dtè gonzeu er Sant, Imm daulasdohè dreid, en ur avouéein er iiiule en doè commeltel : er supliein e ras <Ic Uedcin Doué d’er pardonnein. Kriard c ras dehou schucl hag er honsolas, én ul larct: < Mern hrér, pédamb hun deu ussuinhle, hagesperein e ran penaus Doué, péhani ne venne quet inarhue er péhour, inies rna hum gonver-lissou hu iqh rei penigeu, e uccoiüou d’einb hun goulenne, > Secondei, goudé e« dout ouilet é Uéhèd ha perseveret guel liüélité è chervige Doué, e vurhuas étré divréli er Sant, péhani e rantus dchou èn occasion-zè cn olchervigeu u béréé oc capaUie, hag en ioterras er chapellicg ou doc saliuet cn ou Inisen. Friard, goodé marhuc è gompagnon, e gontinuas é exelciceu a zevo-tion hag è Uenigenneu riislc. Douè e aocordas deiiou en doua’zoti u vira-clcu. Ur vah, péliani cn doé cherviget dehou pèl amzèr hag e oé séh-corrie, goudè m’en doé hi llunlet éndoar, ezas de voul glas liag c zouguas memb IVéh : en dud e zé dre gm iositc tle bùélel er hiien liag er Iréli marveillus-cc; nues er Sant, péliani e zougc er chongeu a liloér hag a vuniié, e drohus hag e losquas er hiieu-zé. Er Sant ne chomas <|uet pèt amzèr é hunan cn è solilud : dïsciplèd e zas ti’cr havouét eit des(|ttein gnet-ou en hcnt nssuret ag er Uai 1’tcction, rac é union contimuel guet Douè en doé groeit a neliou ur inmstre ex-cellanl ug ervuhé spirituel. Tud a galitce zè d’er gùèlet ü’é hermiuage. aveil lium 1'ecouiniaiidein d'è Uedenneti. Sant Felix, cscob u Nannèil, péiiani e tournissé d e zohèrieu tamporel, endoé (juementa istimeeit-ou, ma ne. vennc <juei m‘cu dehé can hanhuet nameit c vrèr. Friard, pèhuni c oé avancet-mut én oaid, e haualmas, dré nr rcvèla-lion spècial, tostè è acr dchiièhun. Gallmein e ras unanag è zisciptèd, de bèliant é larüs : * Mé hou pède de vonnet tle gavouèt en éscob Felix. Ua laret deliou a me 1’erh c ma achihue en umzèr a inc fcrliindèd : dissul quetan é vaihueiu hug é hein de jocissein ag er repos eu dès gruteit Doué ^ > :i fï l M I f 448 Mj