Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/536

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

ue- 318 Bt'né er SjEnt. T ïnent’tt; e zo« contrel d’en inonr e zeliamb d’er Saentha d’er respeetde-iict d*en tren sacret. Un d ra contrel d’er garante-é eïintTfargal ar gonste en dnd en dès un defaut, ur si naturel, pé un infirmité henac a gorv bag a spered: Doné en dès ind affliget: ne zeliet quet cresquein ou foén dré hon coapereah ha dré ou tispnsance. Doiié, péhani en dês hou Iaqueitèl ma ohte elie hon laqitat èl-d*hai, Im mar-a-lnïéh é hès bet gnélel ptinilion splün ar en article-men. Trugairéqneit Doué en dout hou crouéet dissi ha divn- hing , ha hou pèet un druhè charitable ha carantéus doh er ré e zou affliget. Mare hnès ur hroaidur, pé mar e huès gtiet-n-oh unan benac e zoti affliget èï-cé , ne gueméret quet chagrin ha credet penaus, quehèd ma chomoti guet-n-oh en hani affliget-zé, é tennou ar hou ty bénédictioneu en nean. «^fwfffwwfffwffifmfwftwwwfffwfifwfw©

  • a fiETAH t>É (ja tregoihd a vis üt.

SAINT RAIMOND, MRNAII. Er Sant-men, pèhani e zas ér bed goudé marhtie è vam dré royand un toule groeit én hè hosté , e zisquenné ag ur famille a noblanceé ran-teleah Spagne. Quenléh èl ma commanpas en dont en oaid a raeson, é hùélet n'en doé quet a vam ar en doar, Raimond e choégeas en Intron-Varia eit è vam-goh, ha n*lii galhué meit dré en hanhue-zé. É zevotiou berhuidant eit er Hùérhiès saniel, e ras dchou bout galhuet ehuécroai-dur de Vari. Djscoein e réa vihan ur gouste bras eit en exelciceu a ze-votion hag eit en accomplissemant ag é zevserieu. Lnqueit oé ar er studi, ha profittein c ré merbet; maes é dad , péhani e fallé dehou en derhel ér bed, en tennasag er sludi, guet cune n*en déhè bel hnm rantet me-nah pé dén a ilis, hag er hassas ar er maezeu eit conduie ur ferme en doé. fïaimond e aboeissas quentèh, hag hum garguas ean-memb ag er sotirci tle hoarne el lonnèd. Conduie e rè é lonnèd ar er mannéieu ag er fores* teu , macs è spécial én ul lèh é péhani é oé nr chapelie. Er sant e dre-meiné énou el lod muyan ag en amzér én oraeson : un inclination drès-oi dinaer en doè eit er solitud : Doué hemb-quin e ré é occupation con-tinueL Maes buguEion aral, goal intanlionnet, e rapportas d’é dad pennus liaimond ne chongé nameitén è zevotion, hag e iausquéé lonnèd én aban-don. É dail, aveit aproein quement-cé, e zas un déd’er parq hage hùclas éial el Jonnètl ur paulricg youancq caèr merbét; mies èl ne gavé quei é vab, ean e yas d'er cliapelle : ènou en er havas én oraeson hag é hou-Jennas guet-ou pihue oé er pautricg youancq-zé, de bcliani en en doé reit cargue de lioarneé lonnèd. Raimond, péhani ne hanahuèquet er mi-racleti e ré providance Douè èn è andrètl, ne Iiouye pelra resconde: goutenne e ras pardon guet è dad ag é lisidanttet. L dad e hanahuas nezé é oc un ^LI en doé gùélet, hag liuni gavas touchet: bréhatlat e ras è vab én ur ouilein gnet joé, èn tir recommandein dehou conlinuein é zevolion. É amièd, péré ne vourrent quet doh er gùélet é vihtieïn èï un hermit, c zas d’er solitein de retorne d’er bed ha de vonnet de bala*s er Roué a - Arragon, é péhani n’en déhé quet manqnet a hohcr é fortnne drè er ha-