Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/545

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

oent crechénion eit méritein me haz ha me ol malice. Studtete mèsuu mistérieu liay ou cerémonïeu, én intaniion hemb-quin dliobér goab a nehui hade laquut ehué er réral tlou disprisein. Maes, 6 tra marveillus! ag er momand in en dès ridet en deur ag er Yadient ar me horv, goudé ma mès rescondet guet sincérilé e creden énol articleu ag er Fé a gré-chéneah, me mès gùélet drest me lèn ur vanden ^EIèd gùen-can, péré e zis([uenné ag en nean hag en dès hum arrestet tro-ha-tro d’eign : ind e leitme én id livre en ol péhedeu c mès commettet a Iioudc en oaid a groaidur : pleunget oit dès nezé el livre*z.é én deur, é péhani e oèn, ha goudé m'ou doé ean tennet, ind ôu dés discoeil deign er folenneu a netiou, péré é oé quer giien èl en éerh ha hemh mercbe erbet a scritur. Hui enia, puissant Ampeleur, ha hui, poble a Kome, péhani e zou arnen doh rne cheleuet, hui ol anfin, pèré en dès dispriset ha gonpeit guet-n-eign quel Jiés mistérieu sacret er grechénion, commancet eliué guet-n-eign ou respecteina hiuihue: credelé ma Jèsus-Chrouist ergùir Doué; é ina er sclaBrdér, er hùtrionné, er vadeleah memb, hag é ellet diérz ou obtenein er pardou a liou péhedeu. * > Fii Arnpeleur, forh souéhet é cleuet en discour-zé, e anlrcas én ur golér quer bras* ma ordrénas quentèh rein tauleu bah der Sant, hag el laquat e ras goudé-zé étré deourne Flanlian, prefetag er Fretoèr, eit m'eu déiiè ean obliget de sacrefiein. Er prefel-zé e ras astenneiu Geoés ar er chevolet : é gostieu e oé bet dispennet guet ïvinou hoarne ha losquet guet torcheu allumet. Er Sant, durand en tourmant-cé, e ziscoé ur ba-tiant[et admïrable, ha ne cessé a laret er honzeu-men : « N’endèsquin roué ag er bed-men nameit en haoi e mès bet er bonheur de hùéiet; m*eD adore ha m’cn hanahue eit men Doué. Ihig é vélié groeit d’eign merhuel mil gùéh eit-oir; mil gùéh é varhuehen guet joé. En ol lour-nianleu ne veint jamaes capable de lemel Jésus a me halon, na de barrat dohmeu guèneua vêlein é hanhue santel. Péhun anquin e mès-mé bermen em bout ean hanaliuet quen dehuéhat! Péli ur glahar e mès-mé a me fauteu tremeinet! tl» possible-é m’cm béhé blasphèmet quer pêl amzér en lianlme adorable-zé! Penaus é elleu-méem houtquement a horreur doh er grechénion, mé péhani c gave bermen m’ol bonheur é verhuel crechén!» n Plantian, pe hùélas ne oé quet moyand de ziscarre é gourage, o ras en dibennem, lia Gencs e yasquentéh de receu ê recompance èn nean, É vartir e arriliuas èr blai286. ItefloAJon. Er Sant-men en dès scandalet é verdér dréen disprisance e rd ag en Ireu sacret, ha dre er vichér criminel e eKelcè, michèr péhani c zou condannet dré en ol Tadeu ag en llis, scol a libertinage, doh pèhani é lelie tèhe perpetol er ré e zou jalous de gonservein en tresol ug ou iu-no*;ance. Ueparet en dès er scandat-zé én ur inourein er péh en doc dispriset, liagén ur scùillc è lioôd eit er gùirionnéeu ag lmr Ueligion. Ne veali quet eii hou nessan un occasion a scandal, na dré hou con/.eu, na dré hou actioneu criminel, pc hui e vou caus dc bèhèd hou prér. Jèsus-Chrouist e zou maihue eiten inean-zé, lia dré liou puhc scandulus, hui e zisiruge er pèh en dès groeit dre er goêd en dès scùillet. Exa-ininel hou oevreu ha liou conzeu, ha mar e huès scandalet unan bcnac, assaeet rein esample vaddehouènamzér de zonnet,