Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/546

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

528 &.J? a HAJL2£'2 JLB .OJimJ 2 jjjJi 2 JJUJ JLt 2 gjTiTfïïï *: tfï r <rï c' c"!ï ï v o ï inr^ni Wïtj-o 'ï nuné m s^rsT. SLSL2 Vr6TTT&1V’ff'. nr’ Jï_ft tnrwf^ lùl

.EH BLAEVbD DE A V15 SAKTAMBltK. SAKT PïitiÉC, ABA1>. Sant Peréo, guenédic<) ng nn Angieterre, e zisquenné ng ur tumille royale ng et' vro ñ Gainlirie. Éniatl h;ig é vam. péré e oé tin) a reiigion hagazongeancc Doué, e r;ts dehou ineislre ahil ha santel, pcréegue -inérus sourci ti en insirugein ar siunceu eñ dlul, hag ar el lezen a gre-chéueah. Kr hroaidur-nieii, pchani en doé rccetiei guel üoué avanlayeu excelluni a speièd, e hrolitlas merhel ag en insirucltoneu e oé reit dehou, ha discocin e ras ug en oaid a groaidur, un inciinalion vrasuveit ftr solitud hag mi desir berhuidant de bratiquein er vetluyeii. E imur douee lia lcen a gomplaesanne e ré deliou lioul câret hag istimet guet en ol. É vodesti, é liumilitc, é zevoüon, é iihérulité e hounié dehou ea-lonntoi er hohlu. (Joudé marluie è dad, èl ma oé er hohan ag c vcrdér, è zroèd e oé monteiu ar cu trôn. hu£ é sujité, dré er garunté vras ou doé eit-ou, c vennas casi er forcein de guemér er jjouron royal, rac ma liouyenl asscs nenatis ur prince qucr juste ha quer sanLel en déliè iahoureteil ou ran-tein eurus; mscs er Sant» péhani ne venrtc quet a ranteleaheu en doar . e zalhas ferme doh er resolulion en doé quenvéret de renonciein d’en ol dij;nilceu ha d'enol inonrieu ag er herl, eit bout heinh-(|uin un disciple hag ur servilour de Jésus-Chrouisl. Gùcl oé guet-ou en habid a venah eiier gouron royal. Beréc, Isen a zispiisancc eit er madeu liag en inourieu ag er bed, eil assurein é salvedigueah, e chongeas êr moyanrlett (J'hc-complissein cn dessein en doé de viliueiñ ér solitud, lui d’hmn gousacrein de Zoué. Ag en ol dannc e lausquc é dud gucl*ou, er Sant ne gueméras eit c l>arlage nameitei* péh e oé necessér dehou eit bulisscin ur iiosand. doii 'péhani é staguas ranieu eit bihuein er veuèli. Quenlèh.èJ ma oésùtiet er hovand-cé, er Sant e yas (1’liobér énoii é zemeurance. Hilleih a dud, loucheL gnel Doué, e vennas hélie èesample, hag hum bresantasdeliou eit bihuein cdan c gontlui ha desquein gueL-ou er pratirpic ng er verluyeu, inacs Pctèc hum gOutantas a receu iri-uéguôiid hemh* rpiin. Quemér e rezant ol assainble en hahid a veiiüh, hag er Sani-men e oé bet laqueit de vout Aliad. Perèe e labouras ènou eilé santeficaüon prope ha hani è verdér, èu ur ziscoein dehai examp!eu cacr a linmilitc hag u voi ielication. Ul é am/.cr e oé partagel èlré er beden hag ei studi ag er Heligion; ma-s en destr brus en doé de Sludial muyoh-mui er Scriiur sacrrt Jia de gouiprenetn, a guement ma etlé sperèd miib-dèn, er gùirioimèeu nmlermet èl Jlbre divin-zé, eit réglein é vuhé ar nehai, e las dchou qiiiltal é govnnd ha monnet d’en [rlandrc, é péhani é oè menèh suntel hag abil. Heièc e gousacras énou uégucnd vlui d‘er studi ag er Scrilnr sacret, Luhomatc rn$ ehué de hratiquein er veruiyeu e rcmerqiié ér rèral, aveit hnm avancc muyoh-nmi èn lient ag er bai fyection. Goudè*7*é er S:ml e zas dMiobèr é zeineurance èr vro a Goruoiiail, èn An,Tlelerrc, ètal bêg er liviérc a Savnnne : èuou é ras hoah schiiel ur hovund nehuè, pèiiutü quèm pèl e oc bel carguet ag un nombrc