Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/558

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

f <ï’é pjeslé? Penaus é eüehen-mésaoreliein (1’tiou touéed, pcre nen diat meit (Ji;uilèd ? » Deinocriie, luriet, e orflrénnslonrmünleinei Sunt, ma5s Mamroase laras deliou é oc bet quemérei de groaidur di c un (Uroe ag er guér, hag el lésen ne réqüet droèddehou d’er hondmmein d’en lounnaiiteu. Er juge e gassas er procès d’en arnpeleur Aurelian, péhanï e ras conduie en dén youaocq-ineudehou. c Me venne, roe mab, elarasdehouen Ampeleïir, machoineliet guet-n-eign ém lalu*s; ma;s eil quemem-cè, ret-é ahaudomieinel lêzeii a grechéne:ih, ChoègeL eutâ, péde vihuein eurus ém fala'S, pé de verhuel dré ur marlme ittlâme ar ur chaltaud. » Mainmas e rcscoudas quentéh; c Erince, groeit-é me choége : hui e bresmue dVign, pé ur inarhue pé-huni e zelie mè rantein eurus de virhuiqu'm, pé ur vuhè berre, péhani e zelie nie rantein malcurus eit jaroa;s. * En Ampeleur e iaras deliou : * Ouel pihue é hortet-hui receu er bonheur éteniel zé. nameit guet hun douèèd? » — c Kou pas, e rescondaser Sant, liou touéèd, péré nVn dint meit limageu dal hn mud, nVIIant gohér vad erhet dVign : KVdoran nanreit er giiir Doué, lia prest-on de rein ei-t-ou a volanlé vad inein buhé : chetu er péh e vou er fortune gùellan eit-on. » Aurelian e aniréasé cylér é cleuet en discour-zé, hug e ordrénas dis-pemie corv er Sant guel gùialenneu. iMammase anduré tout hemb hum gleminc, hag er Prince, péhani e seblanté bout touchet doh er gùéieté souffrein quemeni, e laras dehou : c Maromas, laiet ahoèl a vêg é oh coutüiii de saeielieiii, » — c Douè revirou, e rescondas er Sant, ma eu abandonnein nag a galon nag a vêg; tournianiet-nié er pèh e garehet; er vouneâueion e scùéhou fjuêntoli ddh tne zounnanlein ciL nescùéheln-mè è soulirein. » Aureliañ e zas nezé de vout furïet hag e gonimandas losqtiein corv er Sanl guet lorcheu ylluitiet; ma;s en lorcheu-zé, dré volantè Doaè, e losquas, non paser Saut, maeser ré oudaihé. Er Pritice, è hùélet queroenl-cè, e ordréuas eu turel èr mor; intes ditrand ina hê er Sam de gosté er mor, un JE\ e apparlssas, è quis uu dén youancq, pèhanie laquas de dèhe ol er rè er hondtiié, hag e lai as de Vaijiinas huni ilemiein ar ur roanné ètai Gesaiè, é péh léli é vihuasèl un hermitabaii deu-uèguénd dé. # # Ur goarnour aral é zas nezc èr brovtnce-zé. Cleuein e ras laret é vihuè arer manné-zè ur inechéi), pehanie oè dèja eondaniiet dVr mai liue dtè en Aropeleur, ha qtieiiléli è t;»v:eas cavalerion eit en arrestein. Er sou-dardèdèr rañconlras ; ma;sèl nVu hanaliuent quet,indehoulennas guet-ou inèn è oé Mammas. Er Sanl e rescondas è hé dVu discoein dehai, hag e ras dehai anti èein él logel é péhani è ré é zemeurance ar er manné-ze. Ur vuntlen lonnèd gouè e zas rtezé én ur ridêy d’ou havouét, hag er Sant c laras dVr soudurtiètl : * N’hou pèet quet eune : ei lonnèd nien-è èni inague guet on letth.» INezé ean Imm ras dehai d’hanahueni, én^ ul hiret : c Mé*é er Mainmus e glasquet. RetOrnet dVrguér: é han dou hélic. » Er soudardèd, péré e gretné hoah guei en eune ou doé bet ag el lonnèd gouè-zé, e retornas de Cesaiè, hag e rapportas il er goarnour er péh ou doé gùèVt. Er Sant hum bresantas qiieiUèli ar on lerh, hag er goarnotir e laras dehoti : c flù Imi-è el lorbour péhnni e ra faus mira-cleu èi ma ra er grechénion? Hâ hui-é en hani e houér don nal el lonnèd gOLté? Er Sant e rescondas: < Me zoii servitom* de Jésus-Chrouïst, pé-haui e hoarne er ré e zou üdel dchou, liag e gondanne d'en tan éternel