Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/590

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

lion gârr e ras ar en excellance a staH er gùét hièsèd, e gurmèm er resolulion de clioine perpet gùérhiés, h;i{< e gonsacras hé fnùérhtfel tle Zmic. Hrrtun, péhani e oé ileii de vout ma*sïreager ranieleah, e lalins dehou en (loui-hi aveil prièd; maes er Brincés-men er irfusas, éf> ul laret en lié doc jïi ocit rô a hùéi htart. Êl ina oé en Apostoï saniel*men e gonseillé Iphigeni, ha lii nrccuiragê dc virct er rô hé doé groeit, en ty-rarul-zé e gnemcras ur golér quer bras doh-Uon , ma ordrénas que-nléh monnet d’el Iaqual d’er mathtie ; er vouiTeâueion e guvas er Saul doh cn autaer, é achihne er sacrelice ag en Overen,. liagénoti, goudé en dout recenet tauleu hache, en Aposlol e ras ehuê de Zoué er sacrehce ag è vuhé. Retjlcu spirüuel t tennet a amél sant Maheu. Dén nVlle chervige deu vaeftire nssamble, car istimcrn e rei unan Iia dispriseine rei en aral. Ne ellet qnet chervige Doué hag er bed. 2° Clasquet de guetan ranieleali en Eutru-Doué, ha hui e rccenon en treu nral guet abondance. 5° Ne juget quet hou nessan, ma ne falle quet d'oh bout jnget gnet Doué : doh ma jugehet er réral, é véhetjuget Ind-niemb. 4° Péh quer stréh*é en hent, péhani e gondule d'er vuhé éternel, ha péh qucn dislér-é en nombre ag en dud e gitéi iie dré-z*ou. 5° Wen dcs nilra quer cuhet ér bed-men, ne vou disoleit hag ha-nnhuet. 6U Er ranteleah é pèhani é hès dissantion, e vou distruget, hag en ly é péhani é hès disordre, ne badou quet. 7° Petra e thervigedbin dcn gounie ol er bed, rnar da hâ collcé ïnean! 8« Pilme-benac linni izellei, e vou ilmeJleil; ha pihue-benac hum ihuellci, c vou izelleit. Heflexion* Salvér er bed , én ur dremeinc, e sellas doh Maheu azéet én é vureâu, hag er gallmas de zonnet d’en hélie : (juentéh c sâuas hag en hélias. Doué e selle doh-emb; hun galhucrn e ra; prolitlamh ng er gra>ce c ra d'emb, car tremeine e rei Doné , péhani e gonze doh-oh hinihue, e zou mnrtezé preste d'hou abandonnein, Mar clcuet cnta c voéh , ne galeltet quel ltou calon. Déraenein ur momand d'cn hélie, e zoti ris-clein hou salvedigueuh aveit ol un éternité. Jcsus-Chrouisl e lare d'oh chué : deit ifem hélre; renonciel d’er gom-pagnoneah dangerus-zé ; qùitteit cn ty-zé; reuittict en danifiè-zé goaï guemérel; quèrhct de gavouét en dén-honl <loh pèhani cn e hncs que-ment a gaz, ma ne falle quet d’oh er gùèlet; qùilleit er vanitècu-zè; rc-nonciet d>n diverlissemanteu trompus-cè ag er bed. ir.an e lare d’oh : deil d'cm kêlie; heak douce, humhle', patiant, aboeissanl ka carantéus accUon. Hâ diaes-è en dra-zé? Mees hâg è vélié un dra benac a boén, Doné er gonlenne guel-n-oh : ne refnset qnet ur maestrc douce ha ca-ranléus, pèbani e hanalme hoti fragilité, hag c ollre d oh è Iiraece avrit -liou secour. Perac enla marhaUut (juement? Mar snntet un dimsemant Jienac a gnmmanee, gouiet penaiis qtientèli èl m’hou pou commancet, en ol poènieu-zé e zïsparisson, ha hui e gavou ur peah, ur joè hag ur gou-tantemant rnfini é hélie Jésus-Ghrouist hag è viret é lézen.