Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/605

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Y- i 27 SASTAMBRE. -- SANT COSSIAN HA SANT I>AMIAN, MARTIRÈD. 5S7 maes nitra gurt dén ; mxs én ur rein er yehèd d'ej‘ ié gfan, mui dré \ei tu Jésus-Clirouist eit dré lnm ubillset, ni e assui eliué ér memb amzér sauvein ou ineanneu, én ur rein dehai d^hanaluiein gùir Doué en nean hag en doar, péliani hemb-ipiin e vérite bout adoret. Ni e ziscberie d’oh a voéh ilmel é omb crechénion hu n*en ilès nitra capable d'hobér d’eml> sacreliein de zouéèd en ampiic. Groeit dJemb, andur en lommanteu bras-san : prest-omJj de, rein hun buhé eit gloèr en Doué e chervigcahib. » Lysias hum gavas souéhet ê cleuel ur rcscond quer furha cjuer ferme, ha clasque e ras ou goume dré gaér; maes er soudardèd courajusrmen de Jésus-Chrouist e oé gùel guet*hai merhuel eit renonciein d’er gùir Fé. Er goarnour, pe hùélas n’elléquet donnet de bèn a nehai, ou hôn-dannas de vout lourmantet: en eu Vartir e anduras guet courage en ol lourmanteu. ha necessent a drugairéquat Jcsus-Chrouist ag er bonheur e aceordé dehai de souffreiti aveit é Uanhue santel. Lysias e ordrcoas goudé-zé ou zurel ou deu ér mor, ou zreid hag ou dèourne amarret; maes un Aù[ ou delivras, én ur dorrein ou liameu, ha sonie e rezant ag eo deur hemb dioug erbet. En lyrand, é léh lium gonvenissein dre er miiacle-zé, e ordiénas ou dibennein, Ou martir e arrihuas ardro er blai 503. = ' Ou horveu santol e oé l>et casset hag interret er guér a Cyr, ér Syri. En eu védecinour-men, goudé ou marhue èl durand ou bulié, en dès ranteteryehèd de hilleih a dud clan hag infirme, péré en doé recourdoh-t-haiénou hlinhuèdeu. Endevoiion spécial en doé enampeleur Justinian aveit er Yariirèd-men, e ias dehou sehucl én ou inour un ilis gaêr 6 Constantinople: ean e oé bet gùelleit, dré ou intercession, ag ur hlinhuèd dangerus, Er Saent-inene apparissé mar-a-hiieh dendud clan,péré hum adressc doh-t-hai, liag e ausaigné dehui er remèdeu e zelient gobér eit cavouét er yehèd. Sant Cosman ha sant Damian e zou patromèd a baroes Nain. Brfiesloiii ' Ne faut meit boul dén, aveit bout touchet é hùélet droug pé clinhuèd é arriliue guet hun nessan: un dra naturel-é secour er te e zou aflliget, mscs én ur soulagein inürmité er horv, n’ancoéhet quet hani en inean. Pe yet enta de visitein en dud clañ, laret dehai ur gonze vad benac aveit inspirein dehai er batianuet pé er resignatlon de volanté Doué, ha mar dès dangér, groeit dehai receu ou Sacrcmanteu. Pebéli bonheur aveit un dén clan, en dout un ami lidel ha charitableér circonstance hag cn oc-casion-zé! Eii Reflexion. Er hlinhuèdeu e zou liés-mat caslimanteu e zavai Doué d’emb : en dirangemanta imurieu er horv, péhani e zou bet er pèn-caus ag er hlinhuèdéu, è orribue liés é punition â zirangemant pé a zisordreu en inean. Distannet enta colér en Eutru-Doué, ha hui e gavou buannoh er yebèdi: mar falle d’oh gobér cessein en droug, lamet er péh e zou caus dehou, Ezecbias, scoeit guet ur hlinhuèd estrange ha dangerus, en doé bet recour doli Doué, én ur scùillein hilleih a zareu, lia quentéh èl m’en doé eau calmet ha dislannet dréé benigen, ean e receuas ur yehèd parfaet. Contein e rér ar abiltact ur médecinour, ha ne chongér quet d’hum adressein doh Doué, nameit pc ne vé (juet müi a remèd. Pet gùéh é ma er hovézour en dehuéhan galhuet de vonnet de hùélet uu dénctan! Con-tamb uu dra benacar abiltaet ur médecinour hag ar vertu