Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/680

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

ag er l)eden hag ag er gonlnmplalion. Opèn quement-cé lioah t en dis-samioneu luig er brczélieu'Contimiel e oé étré ér Üi incèd n Vreiagne, en nffligé hag e grcsqué é zcsir de vihuein ér soliuid. Doué e cheleuns é bedenneu, ha goudé ma oé bet tri bkii escob, un Mi capparissas de-hou de noz, dmand é orteson, hage laras dehou é ellé qùiunt é gnrgue ha hurn dennein ér solilud, é péhani Doué e venné hoah hum chervrge a nchou aveit é liloer hag aveit nvanlogc spiritiicl hilleih a ineanneu. Er Sant e drugairéquas Doué ag er faveur-zé, hag e dremeinas er reste ag en noz én oraeson. Sellet e ras er bermission-zc avel ur hourhêmen eit-on, ha nc chongcas mui goudè^zè meit ér moyandeu daccomplissein é resolution. Goudé m*en doé choéget el léh ag é retrsct, péhanï ne oé meit ardro un hanicr leâu doh er hovand a Zol, Magloêr hum occupas nezé de han-huein uu escob aral én é léh. Kan en doé én é govand ur menah santel, hanhuel Dudoc, péhani e oé het dessauei énou a vihan hag a béhnni é hnnahué erhat er sanieleali hag er verlu. INe gavas, cit occupein é gargiie, lianni gùel eit en disciplè-zé, péhani en doé en ol calitécu e ellér desi-rein én ur bugul mad. Er sacrein e ras Êscob, lia larein e ras adieu de boble, péhani n’en déhé quet guellet hum gonsolein é colle un escob quer santel, qtienavé m*ou doc en esperance m'en dclié chomet atiùu cn ou mesquô. • Magloèr, arrihue él léh en doé choéget elt é zcmeurance, e sauasènon ur chapelltcg ha cambricgueu aveit-ou hag aveillod agé venéh, péré en doé vennet en hélie cn è solitud. Ur gonsolation vras e santé doh hum hùélet délivrel ag cn tiegace ag cn gffüerieu ha librc de liêlie cn incli-nation en doe uveit er vuhé a benigen iiaga oraeson. Huni gondannein e ras de yuneiñ ha de veilleïn (juement èl m*en déhé gnellei, hag èl n*en doé quet consideration erbet avcit é oaid bras, ellein e rér laret penaus nozaibré quet na ne gousquéquet casi. Occupet oé noz ha dé de gannein mèlodieu Doué, hag er mclem e ré de bep cource guet santimanteu quer gredus a garanté hag a hanùhucdigueah vad , ma oé hembcesse é inean jocntet doli Doué. Er stad-cé,a vuhée scblanlé ur baraouis dehou; ma*s un taute brasa dud e zas quênt pêl dc dreboulein er repos ag é solitud. A guement tu é té tud □ vostad d’é hermiitnge; ré e yé liemb-qttinaveit er giiélet, réral aveit er lionsullein aren affaerieu ag ou houciance; ré e yé eit er supliein d*obtenein guct Douè, drè è bedenneu, ma véhent bet gùellcil ag ou inlii mitceu; ha rcral hoah eit dobérieu aral. Er slad a ben-ranté liag a humiliation é péhani en doè hum iatjuoit a volanté vad, e ré dehou bout câret ha respectet muyoh. Ôucment a bresandeti e oè de-gasset dehoti, maoéafnïget é hùélet en abèndance-zè; hag en inourieu e oé rantet dehou e ré quement a boén dehou, ma quemèraser resolu-tion de vounet dè guhe én un deserh benac pêlloh, é péliani ne véhé quet bet hanahuet guei dén. Macs èl ne venné/|uet parlie hemb en doul conzet doh Budoc, ean er pedas de zonnet d’er giiélet, liag a pe hutn gavas è nnan guet-oit , Ma-gloèr e zisclscrias déliou én ur ouilein er péh e ré é chagrtn. * Cacr e mès het, emé-ean, qùittat er bed aveit lium occnpein a Zoué 1ieml)-qnin, er bed em hélie auùu bag e za de lemcl Doué guel-n-èign, En dud e drouble dùvantage bermén er repos a m*exelciceu spiritnel eit a pe oèn ou bugul, ha jamws n’en don bet visitet nag importunet muyoh