Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/687

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

bani. ,■ 27 GOUlL-MrOUÉL. --SATÏT TIMOTHB HA SAKT^.S MAÜHE , MABT. 669 üJJi ïï ïf TfTT KH SEIIIVKD DÉ AR-rf-CÉGUÜSD A VIS GOUIL-M JQCÈL=. 5» SANT TIMOTHt: IIA SANTÉS MAURE, ft BRtÉj), MARTIRÈD. Timoüié e oé 45uenédicq a Bcrape, én Thébaïde, lia conduie e ré ur vuhé quer santel ha quen divinm, ma oé bel rcii dehou en urh a lecteur. Himéeine ra$ d*ur verhdevot, han)iuet Muure, pehani 11’en doé hoali meit seihtêc vlai. Ne oé meit tair suhun ma oenl het aerèdet, pe zasd’Arrian, goarnonr ag er brovince , gobér aneslein Timolhé, pélutni e oé bet dis-clacriet dehou èl en aneniis brassan d’en douéèd. A pe oé bet degasset dirac-t-ou, er juge e laras dehou : * Ne iianahuel-hui ordrénunceu en Ampeleur inemb d’er ré ne sacrefiantquct d’en idolèd? > — * Va, e res-condas Timolhé, ou hanaliuein e ran, mses prest-on de rein mem buhé ijuênloh eit gobér un action impie èihonèh. > — * Ilama, e laras er goar-nour, tourmantet vei , ha ni e htiélou penuusé conzei nezé, > Ei ma houié é oé bel er Sant lecteur, Arrian e ordrénas de JDimothé rein deliou en ol üvrcu sacret e oé étré é zeourne. Er Sant ou refusas guet courage, én ul larel en en déhé quéntoh reit dehon é vugalé, p’en dèhé bet eit el lï-vreu-zé. Er juge , furiet é cleuet ur rescond quer generus , c ras laquat énè ziscoharne tameu hoarne ru, peré e ras d’é zeulegad sortie ag é bèn, aveit n‘en déhé quet mui guellet leinnein hag eit rantein è!-cé inutil dehou el livreu péré e oé querprècius dehoti. Timothé, goudé un tourmant quer cruel, hum laquas de drugairéquat Doué. En tyrand, furiet hoah muyoh , e ras er scourein dré en ireid doh ur potance guet ur mein bras staguet doh é houg hag ur morche én è vêg* aveil purrat doh-t-ou a gonze. En ol e admiré é batiantaet én ur stad quer gloézus, hag ur ré benac e laras d'er juge é ôé er Sant nehuédiméet, haga pe neoé quet capable de zonnct de bèn a neboti dré en tourmanteu, é fauté assai er gounie dré er garantè tinér e zeiié en dout aveit é brièd. Arrian e ras hi galhuein, hag e gominangas dré hobéi* eune dehi. Eun e laras dehi ne oé meit-hi hag e ellé sauvein hé friéd ag er marhue , dn ur hobér dchou dré hé fedenneu ha drè hé dareu, sacre-liein d'en douéèd: promettein e ras menib dehi ur some vras a argand, mar guellé el laquat coutant. Maure, péhani e oè hoah goan érFé, ha péliani e gâré bras hé frïèd , e laras dehôu en ol conzeu linérran ha crihuan aveit louchein é galon ha gobèr dehou coussantein d’er pèh e oé goulennet guet-ou. Obtenein e ras ma véhé bet lamet er morche a vêg er Sant, eit m’en déhé guctlel rescond. Mses Timothé n’hum cher-vigeas ag el liberté e oé reit dehou de gonzè, meit aveit pcdein è dad * péhani e oé énou presant, de durel ur mouchèd ar é fri, eitne véhé quet bet obliget de santein er vlas a varhue e sortie a zillat parfumet é voès : quement-cé e ziscoé en horreur en doé é cleuet hé ol discourieu. Maure e goutinuasde gonze doh-t-ou eitclasque atlau discarre é gourage: nezé Timolhé e lnras dehi: i Pctra enla Maure ! crechénès-ous, hag é léb rein courage d’eign de souffrein eit er Fé, te venne men dongue d’hé aban-donnein: te venne ma vein condannet d’er poénieu éternel ag en ihuerne, cit conservein er pchicg a amzèr e mès hoah de vihueïn ar en doar! Hùg er garanté-zé-c e hès doh-eign? » Maure, é cleuet er rebraicheu-zé, e zïsquenne én-hi hé-hunan,, h